เรียน   ท่านอาจารย์มีชัย

          ขอขอบพระคุณท่านอาจารย์ที่ได้กรุณาให้ความเห็นและคำแนะนำในคำถามที่  012814  กระผมขอนำเรียนข้อมูลเพิ่มเติมและขอถามเพิ่มเติมดังนี้ครับ

          กฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการฯ  กำหนดว่า  ให้ส่วนราชการมีอำนาจหน้าที่.......

          -  ศึกษา  ค้นคว้า  วิจัยและพัฒนาเกี่ยวกับการเก็บรักษา  การแปรรูปสัตว์น้ำ  การวิเคราะห์ตรวจสอบ  รับรองคุณภาพสัตว์น้ำและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำให้ได้มาตรฐานและถูกสุขอนามัยและสุขลักษณะ

           และกฎกระทรวงฯ  ได้กำหนดให้หน่วยงานย่อยหนึ่งของส่วนราชการมีอำนาจหน้าที่.......

          -  การควบคุม  ตรวจสอบ  กำกับดูแลสุขลักษณะด้านความปลอยภัยต่อการบริโภคสัตว์น้ำตั้งแต่การผลิตจนถึงการส่งออกให้เป็นไปตามมาตรฐานคุณภาพผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำ

          -  ให้การรับรองคุณภาพสินค้าสัตว์น้ำ  แหล่งเลี้ยง  แหล่งจับ  สะพานปลา  เรือประมง  สถานแปรรูปเบื้องต้น  โรงงานผลิตสินค้าและผลิตภัณฑ์สัตว์น้ำตามมาตรฐานที่กำหนด

           อำนาจหน้าที่ดังกล่าวนี้มิได้มีพระราชบัญญัติเฉพาะอื่นใดกำหนดให้ส่วนราชการมีอำนาจหน้าที่ต้องกระทำโดยตรง   แต่ในการส่งสินค้าไปจำหน่ายยังต่างประเทศนั้นผู้ส่งออกจำเป็นต้องหนังสือรับรองคุณภาพสินค้าจากส่วนราชการไปแสดงต่อประเทศปลายทางตามที่ประเทศเหล่านั้นกำหนด    ซึ่งกระผมเห็นว่า  ส่วนราชการมีหน้าที่ตามข้อกำหนดของกฎกระทรวงที่จะต้องให้บริการตรวจสอบหรือตรวจวิเคราะห์รับรองคุณภาพสินค้าตามมาตรฐานที่กำหนดเพื่อออกหนังสือรับรองคุณภาพสินค้าให้แก่ผู้ประกอบการส่งออก  และในทางกลับกันผู้ส่งออกก็มีสิทธิที่จะเรียกให้ส่วนราชการทำหน้าที่ให้บริการดังกล่าวได้เช่นเดียวกัน  ถ้าหากส่วนราชการจะออกกฎหรือมีคำสั่งให้เรียกเก็บค่าบริการในการทำหน้าที่นี้โดยที่มิได้มีพระราชบัญญัติเฉพาะอื่นใดให้อำนาจไว้  ก็น่าจะเป็นการกระทำที่กระทำต่อต่อสิทธิของบุคคลโดยไม่มีอำนาจตามกฎหมาย  เข้าข่ายเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

            ดังนั้น  ประเด็นพิจารณาก็คือ  ในการทำหน้าที่ให้บริการตรวจรับรองสินค้าดังกล่าวนี้  ส่วนราชการจะเรียกเก็บค่าบริการตามราคาต้นทุนเพื่อนำเงินส่งคลังเป็นรายได้แผ่นดินได้หรือไม่ 

           จึงขอเรียนถามท่านอาจารย์ได้โปรดให้ความเห็นและคำแนะนำด้วยครับ

เรียน คุณสุนทร

        ในกรณีที่ว่ามานี้ ไม่ปรากฏว่ามีกฎหมายของไทยบังคับใครให้ต้องมาขอคำรับรองหรือหนังสือรับรองก่อนส่้งสินค้าออก หากแต่เป็นเรื่องของเอกชนต่อเอกชนที่เขาติดต่อและเรียกร้องกันเอง ส่วนราชการเพียงแต่มีหน่วยงานไว้รองรับเพื่อให้บริการ ดังนั้นเมื่อใครมาขอรับบริการ การบริการนั้นย่อมเป็นบริการพิเศษ ทางราชการจึงชอบที่จะเรียกเก็บค่าธรรมเนียมเพื่อนำส่งเป็นรายได้ของแผ่นดินได้  มิฉะนั้น ก็จะไม่เป็นธรรมแก่คนอื่น เพราะหน่วยราชการที่ว่านี้ดำเนินการอยู่ได้ก็โดยอาศัยเงินงบประมาณซึ่งมาจากภาษีอากรของคนอื่น ๆ ด้วย อย่างคุณและผมเป็นต้น แต่คุณและผมไม่ได้ใช้บริการดังกล่าว คนที่มาใช้บริการเขาได้รับประโยชน์ และเขาสามารถผลักเป็นภาระแก่ลูกค้าของเขาได้ เขาจึงไม่ควรมีสิทธิที่จะได้รับบริการบนค่าใช้จ่ายของคุณและของผม