ขอเรียนถามว่าเหตุใดผู้นำที่ได้รับการยอมรับจากหลายสถาบัน ซึ่งคนทั่วไปมองว่าแสดงถึงความเป็นผู้มีความสามารถและหาได้ยาก คือมีน้อยบุคคลที่จะได้รับเกียรติดังกล่าว ถูกบางคนพลิกประเด็นให้กลับกลายเป็นจุดอ่อน เสนอให้นายกสภามหาวิทยาลัยจะเป็นนายกสภามหาวิทยาลัยอื่นในขณะเดียวกันไม่ได้ ตามความเห็นมองว่าผู้นำไม่ใช่ผู้ที่ต้องเดินทางไปปฏิบัติงานเป็นประจำทุกวัน แต่เป็นผู้วางและกำกับนโยบายเพื่อผลักดันให้สถาบันพัฒนารุดหน้าในทิศทางที่ควรจะเป็นไป การเป็นผู้นำในหลายสถาบันจึงไม่ใช่เป็นปัญหา ยิ่งในช่วงที่เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อย่อมต้องการผู้ที่เป็นผู้กล้าและมีวิสัยทัศน์ที่จะนำการเปลี่ยนแปลง หากเป็นบุคคลที่หลายสถาบันให้ความเชื่อถือและยอมรับ ก็ย่อมเป็นสิ่งที่ดี
จึงเห็นว่าไม่ชอบด้วยเหตุผลในการที่มีบางคนพยายามมองและนำมายกเป็นข้ออ้างเสนอเป็นประเด็นแก้ไขในร่าง พรบ. ให้นายกสภามหาวิทยาลัยจะเป็นนายกสภามหาวิทยาลัยอื่นในขณะเดียวกันไม่ได้ โดยขอแสดงความคิดเห็นคัดค้านเนื่องจากมองว่าการเป็นผู้นำในหลายสถาบันนั้นไม่ได้เป็นจุดอ่อนแต่อย่างใดและกลับตรงกันข้าม ดังนั้นจึงขอเสนอให้มีการรับฟังความคิดเห็นของประชาคมโดยเปิดเป็น 'เว็บไซค์รับฟังความเห็นโดยเฉพาะ' ทางเว็บไซค์ของสถาบัน เพื่อเป็นเวทีให้บุคลากรทุกระดับของมหาวิทยาลัยได้แสดงความคิดเห็นร่วมกันในประเด็นดังกล่าวและทุกประเด็นที่เป็นข้อแตกต่างกันระหว่างร่าง พรบ.มหาวิทยาลัยที่ได้รับความเห็นชอบจากสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา ได้นำมาเปรียบเทียบกันเพื่อรับฟังเสียงจากประชาคม เพื่อให้ประชาคมได้ร่วมแสดงความคิดเห็นกันโดยทั่วถึง
โดยความเคารพ
เปรมจิตต์
เป็นเรื่องของนานาจิตตัง สุดแต่พื้นฐานทางจิตใจของแต่ละคน เมื่อพื้นฐานหรือจริตแตกต่างกันย่อมมองแตกต่างกันได้ จิตที่เย็น ย่อมมีแต่ความสุขและความสงบ จิตที่เร่าร้อน ย่อมมีแต่ความทุกข์และวุ่นวาย
การรับฟังความคิดเห็นเป็นสิ่งดี เพียงแต่โดยนิสัยคนไทย มักจะมีลักษณะ "ธุระไม่ใช่" เสียเป็นส่วนใหญ่
