เรียนท่านอาจารย์มีชัยที่เคารพอย่างสูง

ดิฉันมีเรื่องร้อนใจอยากขอปรึกษาอาจารย์ดังนี้ค่ะ

ครอบครัวของดิฉันประกอบไปด้วย พ่อ แม่เลี้ยง และลูกทั้งสองของพ่อ ได้แก่ ดิฉันและน้องชาย
คุณแม่ได้จดทะเบียนหย่ากับคุณพ่อนานแล้ว คุณพ่อได้จดทะเบียนใหม่กับแม่เลี้ยงค่ะ

เมื่อต้นเดือนก่อนคุณพ่อป่วยหนัก ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ไปโอนเงินเข้าบัญชีของแม่เลี้ยง เพื่อให้นำไปซื้อรถยนต์ไว้ใช้ เมื่อคุณพ่อเสียชีวิต แม่เลี้ยงได้นำเงิน

จำนวนนี้ไปซื้อรถยนต์คันใหม่โดยเป็นชื่อของแม่เลี้ยง

ก่อนตาย คุณพ่อมิได้ทำพินัยกรรมเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ แต่ได้เรียกลูกทั้งสองและแม่เลี้ยงมาพร้อมกันและสั่งเสียเรื่องแบ่งสมบัติ โดยที่ดินแปลงหนึ่งกับ

สร้อยทองคำให้แม่เลี้ยงทั้งหมด ส่วนที่เป็นเงินในธนาคาร หุ้นและผลประโยชน์ต่างๆ ให้แบ่งให้แม่เลี้ยงครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่ง ให้แม่เลี้ยง 10% ที่เหลือให้

แบ่งให้ลูกทั้งสองคนเท่าๆกัน นอกจากนี้ได้สั่งเสียให้ลูกคนโต (ดิฉัน) เป็นผู้จัดการมรดก โดยทุกคนรับทราบ รวมทั้งพ่อเคยบอกกล่าวไว้กับพี่สาวพ่อ (

ป้า) ตอนที่มาเยี่ยมก่อนตายด้วย

ดิฉันกับน้องชายไม่ติดใจอะไรเพราะคิดว่าพ่อได้แบ่งให้อย่างยุติธรรมแล้ว เพราะแม่เลี้ยงก็ได้ทั้งรถยนต์ใหม่ และที่ดิน ฯลฯ ส่วนลูกได้เงินในส่วนของพ่อ

มากกว่า

แต่หลังจากคุณพ่อตาย แม่เลี้ยงได้แจ้งกับดิฉันว่าต้องการเป็นผู้จัดการมรดกเอง ดิฉันกับน้องชายไม่เห็นด้วย โต้เถียงกัน สุดท้ายทางแม่เลี้ยงขอต่อรองให้เป็น

ผู้จัดการมรดกร่วมกัน แต่ดิฉันเกรงว่าจะมีความยุ่งยากตามมาเพราะเห็นไม่ตรงกัน

ดิฉันขอเรียนปรึกษาอาจารย์ดังนี้ค่ะ

1) ดิฉันจะสามารถร้องขอเป็นผู้จัดการมรดก โดยที่น้องชายสนับสนุนดิฉัน ได้หรือไม่ แต่ถ้าแม่เลี้ยงแย้ง ศาลจะมีแนวทางพิจารณาอย่างไรคะ
2) ถ้าศาลให้เป็นผู้จัดการมรดกร่วมแต่เห็นไม่ตรงกันเรื่องการแบ่ง (ดิฉันกับน้องอยากจะทำตามที่พ่อสั่งไว้) จะมีทางออกอย่างไรคะ
3) ถ้าเขาไม่ยอมแบ่งตามที่พ่อสั่งไว้จริงๆ ก็ต้องเอามาแบ่งให้เขาครึ่งหนึ่งและที่เหลือหารสามใช่หรือไม่คะ
4) กรณีข้างต้น รถยนต์ที่เขาซื้อใหม่ จะถือว่าเป็นสินสมรส ต้องนำมาแบ่งด้วยหรือไม่คะ (ดิฉันกับน้องใจจริงก็ไม่อยากมีความกับเขาหรอกค่ะ อยากทำ

ตามเจตนารมย์ของพ่อ ที่ให้เขา แต่ก็ไม่อยากให้เขาแบ่งใหม่โดยเอาเปรียบเราฝ่ายเดียว)

ด้วยความเคารพอย่างสูง

วาสินี

1. ศาลก็คงให้ออมชอมเป็นผู้จัดการร่วมกัน เพราะในฐานะที่เขาเป็นภรรยาโดยชอบด้วยกฎหมาย เขาก็มีส่วนได้เสียเหมือนกัน

2. ถ้าเขายอมแบ่งตามที่พ่อสั่งไว้ ก็ควรทำเป็นหนังสือประนีประนอมยอมความร่วมกันไว้เป็นหลักฐานแล้วจะได้แบ่งไปตามนั้นได้ แต่ถ้าเขาไม่ยอม ก็ต้องแบ่งตามกฎหมายในฐานะที่เป็นมรดกไม่มีพินัยกรรม โดยแบ่งดังนี้ อะไรที่เป็นสินสมรส (คือได้มาในระหว่างสมรส ที่ไม่ใช่ได้มาโดยทางมรดกหรือการยกให้) ก็แบ่งให้เขาครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งหนึ่งจึงแบ่ง ๓ ได้คนละส่วนเท่า ๆ กัน  แต่อะไรที่เป็นสินส่วนตัวของพ่อ (คือพ่อมีมาก่อนที่จะสมรสกับเขา) ก็แบ่ง ๓ ได้คนละส่วนเท่า ๆ กัน

3. ไม่ใช่ ดูคำตอบข้อ 2

4. เป็นสินสมรส