อาจารย์ครับ ผมไม่ใช่นักกฏหมาย อยากทราบว่า

มาตรา 237 ว่า....

ถ้าการกระทำของบุคคลตามวรรคหนึ่ง ปรากฏหลักฐานอันควรเชื่อได้ว่าหัวหน้าพรรคการเมืองหรือกรรมการบริหารของพรรคการเมืองผู้ใด มีส่วนรู้เห็น หรือปล่อยปละละเลย หรือทราบถึงการกระทำนั้นแล้ว มิได้ยับยั้งหรือแก้ไขเพื่อให้การเลือกตั้งเป็นไปโดยสุจริตและเที่ยงธรรม ให้ถือว่าพรรคการเมืองนั้นกระทำการเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองประเทศโดยวิธีการซึ่งมิได้เป็นไปตามวิถีทางที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญนี้ตามมาตรา 68

ผมวิเคราะห์ว่า

(กลุ่มกริยาเงื่อนไขแรก)

๑. มีส่วนรู้เห็น
หรือ
๒. ปล่อยปละละเลย
หรือ
๓. ทราบ ถึงการกระทำนั้น

แล้ว มิได้....(กริยาที่ ๒ ซึ่งน่าจะเป็นกริยาที่หากไม่ทำถือว่าผิด)

๑. ยับยั้ง
หรือ
๒. แก้ไข

เพื่อ.....ให้การเลือกตั้งเป็นไปโดยสุจริตและเที่ยงธรรม

ให้ถือว่า.....พรรคการเมืองนั้นกระทำการเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองประเทศโดยวิธีการซึ่งมิได้เป็นไปตามวิถีทางที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญนี้ตามมาตรา 68

(จึงสรุปเป็นการทำผิด)

ดังนั้น....หากรู้แล้ว กรรมการพรรคจัดประชุม มีมติไล่ออก ปลดออก น่าจะพ้นผิดใช่หรือไม่ครับ

ไม่มีความเห็นครับ