ในรัฐธรรมนูญมาตรา 229 วรรคสอง บอกว่า "บำเหน็จบำนาญหรือผลประโยชน์ตอบแทนอย่างอื่นขององคมนตรี ประธานและรองประธานสภาผู้แทนราษฏร ประธานและรองประธานวุฒิสภา ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฏร สมาชิกสภาผู้แทนราษฏร สมาชิกวุฒิสภาซึ่งพ้นจากตำแหน่ง ให้กำหนดโดยพระราชกฤษฎีกา

 อยากทราบว่า บทบัญญัตินี้บทบัญญัติที่บังคับให้รัฐบาลต้องจ่ายบำเหน็จบำนาญให้ส.ส.และส.ว.ใช่หรือไม่

ตอนที่ส.ส.ร.พิจารณา เขาคิดกันอย่างไร?

       เขาก็คงคิดอยากจะให้บุคคลเหล่านั้นมีบำเหน็จบำนาญน่ะซี  รัฐธรรมนูญฉบับนี้ได้ร่างขึ้นเพื่อให้ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องรวมทั้งประชาชนพอใจ แต่ละฝ่ายรวมทั้งประชาชนเมื่อได้สิ่งที่ตัวพอใจแล้วก็คร้านที่จะไปดูว่าแล้วคนอื่นได้อะไรที่ควรได้หรือไม่ควรได้หรือไม่ มาถึงตอนนี้จะบ่นอะไรก็คงไม่ได้แล้ว เพราะบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นกฎหมายสูงสุด