เรียน Jub-jub

       อันที่ประชุมสภานั้น ก็เหมือนกับโรงละคร การประชุมก็เหมือนกับการเล่นละคร ถ้าท้องเรื่องกำหนดให้ใครเป็นท้าวพระยามหากษัตริย์ คนอื่น ๆ ก็ต้องเข้าเฝ้าด้วยอาการนบนอบ ถวายบังคมในเวลาที่จะเพ็ดทูล  แม้ว่าหลังฉากคนที่เล่นเป็นท้าวพระยามหากษัตริย์จะเป็นลูกของคนที่เล่นเป็นเสนาอำมาตย์ก็ตาม หรือถ้าในเวลาที่รบราฆ่าฟันกันหรืออิจฉาริษยากัน ก็ต้องว่ากันไปให้เต็มที่ แม้ว่าหลังฉากจะรักกันปานจะกลืนก็ตาม  ในสภาก็เป็นเช่นเดียวกัน พอเลิกประชุมแล้วบางทีก็ไปร่วมวงกินหล้ากันได้ เว้นแต่บางคนที่มีความแค้นกันเป็นส่วนตัวอยู่ก่อนก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง