MeechaiThailand.com

ความคิดเสรีของมีชัย

เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว

เรื่องสั้น

จดหมายถึงนาย

	นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
	การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
	ค่าส่วนกลาง
	ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
	ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
อ่านทั้งหมด


	ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม

ปิดหน้าต่างนี้

คำถามที่	หัวข้อคำถาม	โดย	วันที่
044991	อยากฟ้องหย่าสามีเลวๆ	ครูชายแดน	16 มิถุนายน 2554

คำถาม

อยากฟ้องหย่าสามีเลวๆ
ดิฉันอายุ ๓๐ ปี รับราชการครู จดทะเบียนสมรสมาแล้ว ๖ ปี มีลูกอายุ ๓ ขวบ ดิฉันเป็นคนใจอ่อนไม่อยากให้ลูกไม่มีพ่อจึงทนกับพฤติกรรมเลวๆ มาตลอด ๓ ปีหลังมานี้ เมื่อก่อนสามีไปทำงานขับรถบรรทุก ส่งเงินมาบ้างแต่ไม่บ่อย แล้วก็บอกดิฉันว่าอยากไปทำงานเมืองนอก ก็ขอเงินไปเดินเรื่องที่กรุงเทพ แต่แล้วก็เอาเงิน ๑๕,๐๐๐ บาทไปเล่นการพนันหมด จากนั้นก็หายไป ขาดการติดต่อเกือบ ๒ เดือน ทิ้งให้ดิฉันเลี้ยงลูกคนเดียว จากนั้นเขาก็กลับมา บอกว่าสำนึกผิดแล้วทำตัวดีไม่กี่วันแล้วก็เอารถจักรยายนต์ไปจำนำ ๓,๐๐๐ บาท เล่นการพนันอีก พ่อแม่สามีขอร้องให้ดิฉันใจเย็นก่อน ต่อมา เดือนกุมภาพันธ์ ปี ๒๕๕๓ ดิฉันให้ไปจ่ายค่าผ่อนรถ ๑๑,๐๐๐ บาทก็เอาไปเล่นการพนันในงานศพอีก พ่อแม่เขาเลยจ่ายเงินคืนให้ดิฉัน เดือนเมษายน ๒๕๕๓ ค่ายมวยเหมารถพานักมวยไปชก เมื่อกลับมาแล้วไม่ยอมเข้าบ้าน ไปเล่นพนันแทงสนุ๊กอีก ดิฉันตามไปเอารถยนต์กลับมาบ้านทิ้งรถจักรยานยนต์ไว้ นึกว่าเขาจะขี่ตามเรากลับบ้าน ได้ข่าวอีกทีตอนเย็นโดนตำรวจจับข้อหาเสพยาบ้า ดิฉันแทบล้มทั้งยืน ไว้ใจไม่ค่อยยุ่งเรื่องส่วนตัว ไม่ตามถ้าออกจากบ้านคิดว่าคงไปเล่นบ้านเพื่อน ถ้าตามก็จะหาว่าไม่ให้เกียรติ สามีโดนคุมประพฤติ ๑ ปี ดิฉันอยากเลิกมากแต่พ่อแม่เขาขอร้องให้เห็นแก่ลูกน้อย ดิฉันก็สงสารลูก ให้อภัยแล้วเขาก็ขอไปทำงานขับรถบรรทุกอีก แล้วก็ไปสร้างปัญหาอีกเล่นการพนัน ขายน้ำมันรถเถ้าแก่ เถ้าแก่โทรมาให้ไปชดใช้ไม่งั้นจะเอาเข้าคุก พ่อแม่เขาก็ตามไปชดใช้อีกเกือบ ๑๐,๐๐๐ บาท และโทรมาขอร้องดิฉันอย่าเพิ่งเลิกกับสามีเลยพราะสามีสัญญาแล้วว่าจะเลิกทุกอย่าง ขอให้ครอบครัวกลับมาเหมือนเดิม จากนั้นพ่อแม่ก็พาสามีไปบวชช่วงเข้าพรรษา สึกออกมานึกว่าจะสำนึก หายออกไปจากบ้านเกือบทุกคืน จะไปตามหาในหมู่บ้านก็กลัวเสียภาพพจน์ครู จึงขอแยกกันอยู่ สามีกลับไปยู่บ้านพ่อแม่แต่ขอเอาลูกไปด้วย ต่อมาแม่สามีโทรมาขอร้องว่าสงสารหลานมากร้องหาแม่ทุกวัน คืนดีกันเพื่อลูกเถอะ ดิฉันก็ยอม กลับมาแรกๆ ก็บอกว่าเลิกหมดเพื่อครอบครัว จากนั้นก็ช่วยงานขุดมันสำปะหลัง ปกติดิฉันจะไปขายด้วยเพราะยังไม่เชื่อใจ แต่วันนั้นติดงานศพพ่อของครูอีกโรงเรียนหนึ่งจึงไม่ได้ไปด้วย เขาไปขายอีกร้านหนึ่งซึ่งไกลจากหมู่บ้าน น่าจะขายได้ประมาณ ๕,๐๐๐ บาท ผีพนันก็เข้าสิงมันอีก เอาเงินขายมันไปเล่นการพนันในงานศพอีกหมู่บ้านหนึ่ง เท่านั้นยังไม่พอมันไปยืมเงินภารโรงในหมู่บ้านนั้นอีก ๒,๕๐๐ บาทและที่น่าเจ็บใจที่สุดคือมันจำนำรถยนต์อีก ๒๐,๐๐๐ บาทมันหายไปทั้งคืน มันไม่เคยพกโทรศัพท์ ดิฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ตอนเช้ามันโทรมาให้ไปไถ่รถ ดิฉันโทรบอกพ่อแม่มัน พ่อมันปฏิเสธว่าต่อแต่นี้ไปไม่รับรู้กับการกระทำของมัน แม่มันมาแต่ช่วยอะไรดิฉันไม่ได้ ดิฉันต้องวิ่งยืมเงินวันนั้นนักเรียนสอบดิฉันต้องรีบสอบเด็กเพราะมันขู่ว่าจะพังรถ จากนั้นก็แยกกันอยู่อีก แล้วก็เพราะลูกมันว่าดิฉันไม่รักลูกจึงยอมให้มันกลับมาอีก และเนื่องจากบ้านดิฉันมีคุณพ่อที่ป่วยออดแอดอยู่ ไม่มีคนช่วยงาน ยางก็จะกรีดแล้วจึงต้องยอมให้มันกลับมาอีกแล้วก็เข้าอีหรอบเดิม ทำตัวดีได้แค่ไม่กี่วันก็ออกลายไปเล่นพนันแทงสนุ๊กอีก เอารถจักยานยนต์และมือถือไปจำนำอีกหายไป ๒วัน๒คืน ดิฉันก็กลัวเสียหน้าตามไปไถ่รถและมือถืออีก ๓,๐๐๐ บาท จากนั้นก็มีงานศพและมีการเล่นพนันอีกมันจำนำมือถืออีกแล้วมันก็มาขอเงินและให้ดิฉันบันทึกเสียงมันเป็นหลักฐานว่านี่คือครั้งสุดท้าย มันอยากเล่นมากจนร้องไห้ ดิฉันอยากหย่าก็เลยให้มันไป ๓,๐๐๐ บาท ไม่ถึงชั่วโมงเงินหมด แล้วมันก็ยืมเขาไปทั่ว มันเคยขโมยเงินและโกหกว่าเงินหายอีก ๒,๐๐๐ บาทและตอนนี้มันหายไปแล้ว ๒ คืนพร้อมรถจักรยานยนต์เก่าๆ ดิฉันเดาว่าคงอยู่ที่งานศพในหมู่บ้านใกล้ๆ ดิฉันอยากหย่ามาก แต่ต้องรอให้มันไม่เมาก่อนไม่งั้นคุยไม่รู้เรื่อง ดิฉันกลัวมันไม่หย่าให้มากๆ ถ้าฟ้องหย่าดิฉันไม่อยากแบ่งทรัพย์สินสวนยางและหนี้สินประมาณ ๒,๐๐๐,๐๐๐ บาท ดิฉันจะขอชดใช้เอง ดิฉันควรทำอย่างไรดีคะ เวลามันหายออกจากบ้านดิฉันเคยโทรตามแต่มันก็ไม่ยอมกลับแล้วปิดโทรศัพท์หนี ถ้าตามเจอตัวก็ไม่กลับ มันหาว่าดิฉันไม่ให้เกียรติมัน ดิฉันก็เลยอายชาวบ้าน อายลูกศิษย์มากที่มีสามีเลวๆ แบบนี้ไม่ใช่ว่าไม่อยากเลิกแต่เห็นแก่ลูกทุกครั้ง กลัวไม่มีคนช่วยดูแลพ่อเวลาพ่อเข้าโรงพยาบาล กลัวไม่มีคนช่วยงานกรีดยาง แต่เหลืออดเหลือทนมากตอนนี้กลัวมันไม่หย่าดีๆ ให้ กลัวมันทำร้าย กลัวมันทำลายทรัพย์สิน ฯลฯ พ่อแม่มันบอกว่าไม่รับรู้แล้วไม่ต้องโทรหา เวรกรรมอะไรของดิฉันก็ไม่รู้ ดิฉันกับมันแทบจะไม่มีเรื่องบนเตียงเลยเพราะมันคงสนุกกับการออกจากบ้าน สนุกบนความทุกข์ของดิฉัน ดิฉันต้องก้มหน้าอายชาวบ้าน อายลูกศิษย์แต่ต้องทนอยากหลุดพ้นเหลือเกิน ใครๆ อาจคิดว่าดิฉันเจ็บแล้วไม่เคยจำ ดิฉันจำขึ้นใจแต่รอเวลาและสงสารลูกค่ะ และดิฉันคิดว่าอีกอย่างที่เปลี่ยนพฤติกรรมสามีคือสิ่งแวดล้อมเลวๆ แม้ไม่มีงานศพก็ตั้งวงเล่นการพนันไม่กลัวกฎหมาย ยาบ้าก็เยอะ โต๊ะสนุ๊ก ๒ แห่งคือที่เดิมพันใครแทงแพ้จ่าย ตำรวจหรือกำนัน ผู้ใหญ่บ้านทำเหมือนกับว่าไม่มีสิ่งเหล่านี้ในหมู่บ้าน เหมือนมันเป็นเรื่องปกติ ไม่ผิดกฎหมายใครๆ ก็ทำกัน พักเที่ยงนักเรียนออกไปเล่นเกมที่ร้านเกม ออกไปแทงสนุ๊ก ก็ไม่มีการเตือน รายงานผู้บริหารเรื่องนักเรียนหลบเรียนคำตอบที่ได้คือให้ทำเหมือนไม่รู้ไม่เห็นทั้งที่เด็กนักเรียนพวกนั้นคือลูกศิษย์ของครูทุกคนในโรงเรียน ครูในโรงเรียนคนหนึ่งบอกว่าตอนนี้ความเป็นครูของพวกเรากำลังถูกกัดกร่อนมากขึ้นเรื่อยๆ จะบอกปัญหากับใครก็กลัวขายหน้าโรงเรียนกลัวผู้ปกครองไม่พอใจ สังคมไม่น่าอยู่เลย ปกติดิฉันก็เป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ชอบไปทำบุญที่วัด ทำใจกับปัญหาใหญ่ๆที่สามีมันสร้างขึ้นเงินที่ใช้อยู่ทุกวันนี้กู้ตลอด เป็นครูมา ๖ ปี เป็นหนี้ ๒,๐๐๐,๐๐๐ แล้ว เงินเดือนติดลบเกือบ ๒๐,๐๐๐ บาททุกเดือน กู้นอกระบบตลอด เพราะสามีไม่มีรายได้ เพื่อนครูก็ว่าดิฉันหาเลี้ยงสามีไม่ใช่สามีหาเลี้ยง ฟังแล้วเจ็บมากแต่ก็ฝืนยิ้ม ดิฉันจึงกู้เงินมาซื้อสวนยางกะหาอาชีพให้มันแต่มันก็ไม่เคยสำนึกถ้าทนอยู่ต่อไปผีพนันคงผลาญสมบัติดิฉันหมดแน่ๆ ดิฉันรบกวนท่านมากวันนี้ต้องขออภัยด้วยนะคะ อยากระบายความในใจบ้างน่ะค่ะ เพราะไม่กล้าคุยกับใคร อายเขา ถ้าฟ้องหย่าดิฉันจะชนะคดีไหมคะ

คำตอบ

ถ้าเรื่องเป็นอย่างที่เล่ามาและเก็บหลักฐานไว้ก็เพียงพอที่จะฟ้องหย่าได้ ควรหย่า ๆ กันเสียเถอะ ถ้าสงสารลูกก็ควรรีบหย่าเสีย เพราะการมีพ่ออย่างนี้อยู่ในบ้าน เด็กจะซึมซับความไม่รู้จักรับผิดชอบติดตัวไป

มีชัย ฤชุพันธุ์
16 มิถุนายน 2554