ก่อนหน้าที่จะเกิดเหตุการณ์ ญาติและครอบหนูได้มีการทำรังวัดที่ดิน ซึ่งต้องมีการแจ้งเจ้าของที่ดินรอบข้างมาร่วมรับรู้ ซึ่งก็เป็นลูกพี่ลูกน้องกันทั้งนั้น แต่เขาไม่ถูกกันกับพี่สาวและน้าสาวของหนู ซึ่งเมื่อเขารู้ว่าที่ดินที่อยู่แถบหน้า (ถนน และลำคลอง) นั้นในแผนภาพที่ช่างรังวัดนำมากางให้ดู มันเป็นที่ของแม่พวกเขา (แม่เขาก็คือลูกพี่ลูกน้องของยายหนูนั่นเอง) ซึ่งคนสมัยก่อนเขาจะใจกว้างใจบุญ และแม่เขาก็ได้ยกที่ดินแถบนั้นให้เป็นที่สาธารณะตอนหลวงมาขอขุดทำคลองทำถนน ซึ่งปัจจุบันก็เป็นถนนหนทางที่หลายๆ บ้าน ใช้สัญจรไปมา ซึ่งก็เป็นถนนขนาดไม่ใหญ่โตอะไร ประมาณ 2.5 ม. ซึ่งพอมารุ่นลูกเขาได้รู้ว่าที่ดินคลองที่ดินถนนนั้นเคยเป็นที่ดินของแม่เขามาก่อน และด้วยความที่ไม่ถูกกัน จึงมีความคิดที่จะเอาที่ดินคืน โดยในช่วงประมาณเดือนมี.ค. / เม.ย. 2554 ที่ผ่านมานี่เอง เขาและพี่น้องของเขา ได้นัดให้กรมที่ดินมาทำรังวัด และได้มีการทำเรื่องขอคืนที่ดินที่แม่เขาได้ยกให้เป็นพื้นที่สาธารณะ โดยได้มีการนัดผู้ใหญ่บ้าน กำนัน เทศบาล มาพูดคุยเพื่อยินยอมตกลงให้คืนพื้นที่สาธารณะให้เป็นมรดกพวกเขา แล้วก็มีการนัดทำรังวัดกัน โดยมีหนังสือแจ้งมายังบ้านหนู และญาติๆ ว่าจะมีการทำรังวัดที่ดินในวันที่ 9 มี.ค. 54 แต่กว่าหนังสือจะมาถึงหนูซึ่งไม่ได้อยู่บ้านประจำ คือ ทำงานที่ กทม. และมีประชุมต่างจังหวัดบ่อย ตอนนั้นเขาบอกว่าให้เซ็นรับรู้ไปก่อน ไม่ว่างไม่เป็นไรให้พี่สาวเราอยู่คนนึงก็พอ (ตอนนั้นเข้าใจว่าได้) หนูจึงเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ไปร่วมชี้เขต ทางเจ้าหน้าที่รังวัดก็โทรมาบอกว่า ให้มาเซ็นชื่อวันหลังละกัน แต่พอหนูรับรู้เรื่องราวจากพี่สาว ดังที่ได้กล่าวแล้วข้างต้นว่า เขานัดคุยกันกับเจ้าหน้าที่รังวัด กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน (ซึ่งผู้ใหญ่บ้าน ก็เพิ่งได้รับตำแหน่งไม่นานมานี้ แถมยังเด็กๆ) แ้ล้วมีการตกลงยินยอมให้คืนพื้นที่สาธารณะได้ ทีนี้ตอนออกรังวัดก็เป็นเรื่อง บางคนก็ไม่ยอมเซ็นชื่อเพราะบอกว่า ทำอย่างนี้ได้อย่างไร ที่ลดพื้นที่ถนนจาก 2.50 ม. ให้เหลือเพียง 0.50 ม. ซึ่งถ้านึกภาพออกมันก็แค่คันนาดีๆ นี่เองค่ะ แล้วอย่างนี้ต่อไปใครจะเข้าจะออกกันได้อย่างไร เขาอ้างกับที่ดินกับพวกผู้ใหญ่ว่า เขาไม่เหลืออะไรแล้ว หลวงมาเอาที่ดินไปตั้งเยอะเขาขอคืนบ้างเถิดอะไรทำนองนี้ (แต่จริงๆ ครอบครัวเขากับครอบครัวทางบ้านหนู ก็เป็นครอบครัวที่มีที่ดินเพียงพอให้ลูกหลาน แต่ติดที่พ่อของเขาเล่นการพนันมาก ก็ขายที่ดินไปมาก ซึ่งขายแล้วก็แบ่งให้ลูกๆ แล้วก็เหลือที่ดินผืนสุดท้ายไว้ให้พอปลูกบ้านกันเท่านั้น) มาตอนนี้ พี่สาวและน้าสาว ซึ่งไม่ถูกกันกับเขา เลยกังวลใจและหนักใจมาก รวมทั้งพวกที่มีบ้าน มีที่ทำการเกษตรด้านใน ก็หนักใจไปตามๆ กัน เพราะเขามาออกโฉนดที่ดินเป็นแนวยาวขนานไปกับถนน ซึ่งเป็นแถบหน้าที่ดินของทุกๆ บ้าน แถมมีการตะโกนให้ได้ยินว่า เดี๋ยวจะขุดร่องบ้าง จะปลูกต้นไม้กันแนวให้หมด พี่สาวหนูก็เป็นกังวลมากๆ ถึงขั้นวางแผนจะย้ายไปอยู่ที่อื่นให้รู้แล้วรู้รอด ... ตอนนี้ ก็คงมีเจ้าของที่ดินด้านในที่โกรธและไม่ยอมรับ ที่ยังไม่ยอมเซ็นชื่อ และมีหนูอีกคนที่ยังไม่ได้เซ็น เพราะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ทางครอบครัวของคนที่ออกรังวัด เขาก็โทรมาขอที่อยู่ที่ทำงานหนู เพื่อจะส่งเอกสารมาให้เซ็นชื่อ...หนูจึงอยากขอความกรุณาอาจารย์ช่วยตอบหรือชี้แนะหนูและครอบครัวและอีกหลายครอบครัวด้วยค่ะว่า 1) หนูควรเซ็นชื่อหรือไม่อย่างไร 2) การคืนที่ดินสาธารณะแบบนี้ทำได้ด้วยหรือคะ 3) หนูและคนอื่นๆ ที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ควรจะแก้ปัญหานี้อย่างไรดีคะ ช่วยชี้แนะทางออกให้เราด้วยนะคะ หนูและญาติๆ ขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ