หนูกับสามีไม่ได้อยู่ด้วยกันคือแยกกันอยู่มาประมาณ 10 ปี โดยสมัครใจและทำงานกันคนละจังหวัดหนูอยู่กรุงเทพสามีเป็นคนใต้อยู่ใต้ ลูกสาวอายุ 13 ปี อยู่กับหนูตั้งแต่เกิดจนปัจจุบัน สามีส่งเงินให้ลูกทาง ATM ประมาณเดือนละ 4,000 บาท ไม่เคยเจอกันเลยเข้าใจว่าไม่น่าจะจำหน้าลูกได้ บ้านที่อยู่ปัจจุบันหนูซื้อและผ่อนเองเพราะไม่เคยปรึกษาหรือคิดมาอยู่ร่วมกัน สามีไม่เคยมาด้วยคือไม่รู้จักบ้าน หนูซื้อบ้านไว้ 2 หลังแล้ว แต่ตอนซื้อบ้านทางกฏหมายคู่สมรสก็ต้องเซ็นต์หนูจะให้ลูกโทรศัพท์ไปขอเอกสารและเซ็นต์ส่งมาให้ทางจดหมาย โดยทางกฏหมายทุกอย่างเป็นสินสมรสถึงแม้ว่าหนูจะหามาแต่ไม่น่ามีปัญหาเพราะทุกอย่างให้ลูกหมดคุณพ่อเขาไม่น่าจะมายุ่งเพราะเราเป็นข้าราชการทั้งคู่ เคยคุยกันเมื่อ 5 ปีก่อนว่าหนูขอหย่าแต่เขาปฏิเสธว่าสงสารลูก ไม่เข้าใจว่าสงสารเรื่องอะไร เพราะปัจจุบันนี้ก็ไม่เคยติดต่อกันอยู่แล้วในทางปฏิบัติส่วนทางเอกสารน่าสงสารลูกมากกว่า เพราะนามสกุลต้องใช้ของพ่อแบบงง ๆ เพราะที่บ้านใช้นามสกุลของคุณตาเหมือนกันทั้งบ้าน ลูกสาวเริ่มเป็นสาวเริ่มเรียกร้องเรื่องอยากมีนามสกุลเหมือนแม่เพราะอายเพื่อน ๆ ถามครูถาม แต่หนูทำอะไรไม่ได้ หนูพยายามติดต่อเรื่องการหย่าเพราะลำบากว่าบางครั้งก็ไม่ทราบว่าเขาย้ายไปรับราชการที่ไหนต้องติดต่อไปทางครอบครัวพ่อแม่พี่สาวของเขา หนูต้องการทราบวิธีการที่ไม่ต้องพูดจากันมากหรือตกลงอะไรเพราะไม่ต้องการได้อะไรค่าเลี้ยงดูลูกหรือค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งนั้น เพราะไม่มีเหตุผลที่จะต้องนำข้อผูกพันทางกฏหมายคือทะเบียนสมรสมาใช้ร่วมกัน มีวิธีการใดบ้างคะที่พอจะเป็นสื่อกลางให้ได้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ