เรียน คุณลุงมีชัย ที่เคารพ

        ผมสงสัยว่าทำไมประเทศไทยจึงไม่สามารถใช้บทลงโทษผู้กระทำความผิดทางกฎหมายอย่างรุนแรงได้ เพราะจะช่วยขจัดคนชั่ว(ยิ่งกว่าไม่ดี)ออกจากสังคม และไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นทั่วไป ผมอยากทราบเหตุผล แต่ไม่ใช่เหตุผลที่ใช้คำว่าอารยประเทศ กับ สิทธิมนุษยชน  เพราะ  2 คำ นี้แหละที่ทำให้ประเทศไทยวุ่นวายถึงทุกวันนี้ ตัวอย่างเช่น

1. อดีตนักโทษยาเสพติดร้ายแรง เพิ่งพ้นโทษ มาฆ่าข่มขื่นเด็กหญิง 5 ขวบ 

2. ครูหนุ่มใหญ่ล่อลวงนักศึกษาสาวไปเข้าม่านรูดใช้เกรดเป็นเครื่องมือทำอนาจาร

3. พระครูเจ้าอาวาสวัดชื่อดังแอบพาสีกาเข้ามาเสพสุขในกุฏิ ชาวบ้านรุมขับไล่หน้ากุฏิ

4. จับข้าราชการระดับสูงมีสีฮุบที่ดินป่าสงวนนับร้อยไร่ทำบ้านพัก

5. พขร. ขสมก.เมายาบ้าขับซิ่งไร้สติพาผู้โดยสารดิ่งสะพานพระปิ่นเกล้าช่วงเทศกาลถนนว่าง

 6. ผู้มีอิทธิพลทั้งหลายเมื่อกระทำความผิดแล้วไม่ถูกลงโทษเพราะรู้ว่าสามารถหลบหนีได้เมื่อถึงชั้นฎีกาถ้าถูกตัดสินผิดจริง

   หากเราใช้กฎหมายที่รุนแรงมันอาจช่วยทำให้ผู้ที่คิดกระทำผิดยับยั้งชั่งใจเพราะกลัวบทลงโทษแล้วไม่กล้าลงมือกระทำผิดก็เป็นได้ โดยเฉพาะข้าราชการ นักการเมือง คน  2 กลุ่มนี้ต้องเด็ดขาดจริงจัง เพราะถือว่ารู้กฎหมายมากที่สุด ไม่ต้องรอถึง 3 ศาลหรอกครับมีมูลก็ให้ศาลสั่งให้ออกราชการหรือหยุดปฏิบัติหน้าที่ไว้ก่อน

เพราะคิดว่านี่แหละครับ การเมืองใหม่ที่คนไทยต้องการ

    คุณลุง ช่วยกรุณาตอบข้อสงสัยด้วยนะครับ

                                         ด้วยความเคารพอย่างสูง

                                                         ธีรวุธ 

เรียน คุณธีรวุธ

   กฎหมายย่อมกำหนดโทษไว้ลดหลั่นไปตามความหนักเบาแห่งความผิด และศาลก็ย่อมจะลงโทษไปตามที่กฎหมายกำหนดไว้  เมื่อคนทำผิดได้รับโทษครบถ้วนแล้ว เขาก็ย่อมมีสิทธิที่จะออกมาสู่โลกภายนอกได้ จะไปจับเขาขังไว้จนตายย่อมไม่ได้  แต่คนบางคนนั้นเมื่อได้รับโทษแล้วก็รู้หลาบจำ แต่บางคนก็ทำผิดติดเป็นนิสัย เมื่อพ้นโทษแล้วก็ทำผิดอีก แต่จะไปอาศัยเหตุนั้นลงโทษคนให้เหมือนกันหมดโดยไม่คำนึงถึงการกระทำความผิดที่แตกต่างกันได้