การอ้างบทบัญญัติ รธน. เกี่ยวกับการจำกัดสิทธิเสรีภาพ ในกฎหมาย
เรียนท่านอาจารย์มีชัย
ดิฉันขอความกรุณาท่านอาจารย์มีชัยช่วยให้คความกระจ่างในเรื่องการ่างกฎหมาย กรณีที่บทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสีภาพของบุคคล ดังนี้
1. ถ้ากฎหมายระดับพระราชบัญญัติ เขียนไว้ดังนี้
พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับมาตรา 31 มาตรา 33 มาตรา 43 และมาตรา 64 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย บัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย
ในการออกกฎหมายลำดับรอง ไม่ว่าจะเป็น พ.ร.ฎ. กฎกระทรวง หรือระเบียบ ประกาศ (ที่ออกตาม พ.ร.บ. ข้างต้น) จะต้องอ้างบทบัญญัติบางประการตามที่ พ.ร.บ. บัญญัติ หรือไม่
2. การอ้างบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพต้องอ้างตามที่ พ.ร.บ. อ้างหรือไม่ ในที่นี้คือ มาตรา 29 31 33 43 และ 65 ของ รธน. แห่งราชอาณาจักรไทย
3. พ.ร.บ. ทุก พ.ร.บ. ที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ต้องอ้าง รธน.มาตรา 29 31 33 43 และ 65 หรือต้องพิจารณาเนื้อหาสาระของ พ.ร.บ.ที่จะออกว่าจำกัดสิทธและเสรีภาพตามมาตราใดของ รธน. ไม่ใช่แบบของ พ.ร.บ.ว่าจะต้องอ้าง มาตรา 29 31 33 43 และ 65 ทุกฉบับ
4. ในการออกกฎหมายลำดับรองบางเรื่องดิฉันเห็นว่ามีการอ้างบทบัญญัติ ตาม รธน. มาตรา 29 31 33 43 และ 65 แต่เนื้อหาของกฎหมายลำดับรองดังกล่าว ไม่เห็นจะเกี่ยวข้องกับบางมาตราที่อ้างในกฎดังกล่าว เช่น มาตรา 33 ของ รธน. เป็นเรื่องเกี่ยวกับเสรีภาพในเคหะสถาน แต่กฎดังกล่าวไม่ได้มีเนื้อหาใดเกี่ยวข้องกับการเข้าไปในเคหะสถาน
จึงขอเรียนถามท่านอาจารย์เพื่อให้ความกระจ่างด้วยคะ
ขอขอบพระคุณอย่างสูง
สุทธิมา | 
