สวัสดีค่ะ อาจารย์มีชัยดิฉันมีเรื่องปรึกษาดังต่อไปนี้ค่ะ
1. ดิฉันพักอาศัยในหมู่บ้านจัดสรรแห่งหนึ่ง บริเวณรอบหมู่บ้านเป็นสวน และมีชาวสวนพักอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง ในพื้นที่บริเวณหมู่บ้าน และรอบๆจะมีแมวจรจัดปีนป่ายไปมาข้ามกำแพง ระหว่างหมู่บ้านอยู่เป็นประจำ ตัวดิฉันเองไม่มีปัญหาใดๆกับแมว เนื่องจากสงสาร บางครั้งมีเศษอาหารเหลือจึงแบ่งให้แมวบ้างเพราะทนเห็นแมวผอมโซไม่ได้(แมวบางครั้งก็ร้องขออาหาร) ปัญหามีอยู่ว่าในหมู่บ้านจัดสรรของดิฉันมีบางบ้านไม่ชอบ และร้องเรียนให้มีการกำจัดแมว ประธานหมู่บ้านของดิฉันก็เห็นชอบด้วย เนื่องจากบางครั้งเมื่อแมวเข้ามาในหมู่บ้านมีการสร้างความเสียหายเช่น ทำลายสวน ขับถ่ายในพื้นที่ลูกบ้าน ที่สาธารณะ ส่วนตัวดิฉันมีความเห็นว่าเป็นการเบียดเบียนสัตว์ เพราะสัตว์เหล่านี้ไม่มีที่ไปเป็นเพียงแมวจรจัด และเกรงว่าหากมีการกำจัด อาจใช้วิธีไม่เหมาสม ดิฉันจะช่วยเหลือสัตว์ได้อย่างไรบ้าง มีกฎหมายอะไรในการคุ้มครองบ้างค่ะ
2. ดิฉันขอถามอีกคำถามนะค่ะ ในหมู่บ้านจัดสรรของดิฉันมีการกำหนดให้รถลูกบ้านติดสติกเกอร์ เพื่อความสะดวกของรปภ.ในการรักษาความปลอดภัย ซึ่งดิฉันเข้าใจดี แต่เผอิญดิฉันเพิ่งเปลี่ยนรถยนตร์ทำให้สติกเกอร์ของดิฉันไม่มี แต่ดิฉันเห็นว่าการมีบัตรผ่านใช้แทนกันได้(บัตรที่ใช้แปะกับเครื่องเพื่อเข้าออกนะค่ะ) เลยมิได้สนใจ บังเอิญวันหนึ่งดิฉันรีบออกจากบ้านเพื่อไปทำธุระใกล้ๆบ้านนะค่ะ จึงลืมนำกระเป๋าสะพายติดตัวไปด้วย(บัตรผ่านอยู่ในกระเป๋าค่ะ) เมื่อดิฉันจะเข้าหมู่บ้านรปภ.มิให้เข้า พร้อมทั้งถามหาบัตรประชาชน ใบขับขี่ โทรศัพท์มือถือเพื่อให้ดิฉันโทรไปให้คนในบ้านมารับ ดิฉันบอกรปภ.ว่าดิฉันไม่มีเพราะลืมกระเป๋า รปภ.สั่งห้ามมิให้ฉันเข้าหมู่บ้านทั้งๆที่ดิฉันบอกแล้วว่าเป็นเจ้าของบ้าน ดิฉันมิรู้จะทำอย่างไรจึงต้องจอดรถที่ป้อมยาม แล้วเดินเข้าหมู่บ้าน มายังที่บ้าน เรื่องที่ดิฉันอยากเรียนถามคือรปภ.มิสิทธิ์ห้ามมิให้เจ้าของบ้านเข้าหมู่บ้านด้วยหรือ ทั้งๆที่ดิฉันเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวในเวลากลางคืนต้องเดินจากรถเข้าหมู่บ้าน ซึ่งอาจเกิดความไม่ปลอดภัยขึ้น ดิฉันสามารถจัดการอย่างไรได้บ้างค่ะ แล้วหากประธานหมู่บ้านเผิกเฉยเมื่อดิฉันแจ้งให้ทราบแล้ว
เรียน คนขี้สงสาร
1. การทารุณสัตว์เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญาในความผิดลหุโทษ มีโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งเดือน
2. การกระทำของ รปภ. อาจเป็นไปตามข้อตกลงกับคณะกรรมการหมู่บ้าน การที่เขาเคร่งครัดเช่นนั้นน่าจะเป็นของดีในการรักษาความปลอดภัย เพราะถ้าเชื่อคนง่าย ๆ การรักษาความปลอดภัยก็จะหย่อนยาน ควรจะดีใจมากกว่าเจ็บใจ หากจะเจ็บใจก็ต้องเจ็บใจตัวเองที่ไม่เห็นความสำคัญ และขี้ลืม
