ความคิดเสรีของมีชัย
เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว
เรื่องสั้น
จดหมายถึงนาย
 
  • นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
  •  
  • การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
  •  
  • ค่าส่วนกลาง
  •  
  • ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
  •  
  • ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
  • อ่านทั้งหมด
    มุมของมีชัย ถาม-ตอบ กับมีชัย
     
         ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม
    คำสำคัญ
    ค้นหาใน
     
    เลือกประเภทคำถาม-ตอบ > การเมือง | กฏหมาย | เศรษฐกิจ | ทั่วไป | มรดก | แรงงาน | ท้องถิ่น | มหาวิทยาลัย | ราชการ | ครอบครัว | ล้มละลาย | ที่ดิน | ค้ำประกัน | 22128 ค้ำ | archanwell.org | ล้างมลทิน | 24687 | hhhhhhhhhhh | คำถามทั้งหมด ... อ่านสักนิดก่อนตั้งคำถาม

    ปิดหน้าต่างนี้
    คำถามที่ หัวข้อคำถามโดยวันที่
    032867 การไถ่ถอนจากการขายฝากกิติยา5 มกราคม 2552

    คำถาม
    การไถ่ถอนจากการขายฝาก

    กราบเรียนท่านอาจารย์ที่เคารพ

    ดิฉันขอรบกวนอาจารย์อีกครั้งหลังจากที่ได้รับคำตอบไปครั้งหนึ่งแล้วเกี่ยวกับการขายฝาก ถ้ารับเงินมา 1 ล้าน แต่เขาคิดดอกเบี้ยร้อยละ 4 ต่อเดือน เป็นเงิน 4  แสนแปดหมื่นบาท โดยในสัญญาไม่ได้เขียนไว้ว่าเนเงินต้นหรือดอกเบี้ยแต่เขียนไว้ว่าเมื่อครบสัญญาต้องไถ่ถอน 1 ล้าน 4 แสนแปดหมื่นบาท เราจะทำอย่างไร เมื่อเจ้าหนี้ไม่ยอมจะคิดตามสัญญาอย่างเดียว ปรึกษาทนายแล้วเขาก็บอกว่าจะต้องวางศาลตามสัญญา แล้วที่จ่ายดอกเบี้ยไป 3 เดือน สามารถพิสูจน์ได้หรือไม่ว่าเขาคิดดอกเบี้ยเกินกฎหมายกำหนด คือครอบครัวอยากขอไถ่อถอนที่คืนเพราะเดือดร้อนกันมาก คนที่ก่อความเดือดร้อนไม่ได้รับผิดชอบเลย เจ้าหนี้เขาก็บอกว่าถ้าจะวางศาลก็ต้องวางตามสัญญามีวิธีไหนที่จะช่วยบรรเทาความเดือดร้อนที่ดีที่สุดได้บ้างคะ มองไม่เห็นทางออกเลย ต้องรับผิดชอบหนี้สินจำนวนมาก กราบขอบพระคุณอย่างสูง

    คำตอบ

    เรียน คุณกิติยา

       การขายฝากนั้นต่างกับการจำนองตรงที่เมื่อครบกำหนดแล้วหากไม่ไถ่คืน กรรมสิทธิก็จะขาดไปโดยเด็ดขาด การนำเงินวางศาลเป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้สิทธิในการไถ่คืนนั้นไม่หมดสิ้นไป แต่จำเป็นต้องวางให้ครบตามจำนวน ส่วนจำนวนที่เป็นที่ถกเถียงกันนั้นต้องไปว่ากันเมื่อศาลพิพากษาแล้ว


    มีชัย ฤชุพันธุ์
    5 มกราคม 2552