เรียนท่านอาจารย์ที่เคารพ

ดิฉันรบกวนเรียนถามว่า บ้านดิฉันปลูกมา 30 กว่าปีเป็นบ้านเดี่ยว มีถนนรถแล่นผ่าน 1 ด้านแต่ประตูรั้วไม่ได้ออกทางถนนแต่ออกทางด้านข้าง ที่รอบ ๆ 3 ด้านที่เหลือเป็นที่ดินว่างไม่มีสิ่งปลูกสร้างใด มีแต่ต้นไม้ (ที่ดินเป็นของญาติ) ดิฉันใช้ทางเข้าออกจากบ้านไปถนนมีความกว้างประมาณ 1 เมตรเป็นเวลา 22 ปี (2517-2539) ต่อมาปี 2540 ซื้อรถจึงขยายทางจาก 1 เมตรเป็นประมาณ 5 เมตรสำหรับเป็นทางนำรถเข้าจอดในบ้าน โดยรื้อรั้วลวดหนามเก่าออกไปโดยคิดว่าเป็นของญาติที่ล้อมเขตที่ดินไว้ ต่อมาปี 2545 ได้มีคนมาล้อมรั้วลวดหนามกั้นทางออกโดยเหลือไว้ให้ 1 เมตรเหมือนเดิม โดยบอกว่าเป็นเจ้าของที่ตะเข็บที่มีความกว้างไม่ถึง 1 เมตรจากถนน และจุดประสงค์คือต้องการซื้อที่ดินของญาติ (ราคาประเมินที่ดินทั้งแปลงประมาณ 18 ล้าน)  เลยปิดทางไม่ให้รถสามารถผ่านเข้า-ออกได้ จึงทำให้ไม่สามารถจอดรถในบ้านได้ เคยไปคุยแต่เค้าก้อไม่ยอมเปิด และเคยเสนอไปว่าไม่ออกทางเดิมก้อได้ แต่จะย้ายประตูมาออกด้านติดถนนแทนจะได้เข้า-ออกเฉพาะบ้านดิฉันบ้านเดียว เค้าก้อยังไม่ยอม (ที่ตะเข็บยาวตลอดแนวรั้วบ้านด้านที่ติดถนน) ดิฉันเห็นว่าเวลาล่วงเลยมานานและต้องเสียค่าที่จอดรถที่อื่นซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายที่ไม่น่าจะมี ดิฉันอยากทราบว่าเรื่องแบบนี้หากต้องถึงขั้นฟ้องร้องกัน (ที่จริงไม่อยากทำ) ผลการตัดสินจะเป็นอย่างไร หรือท่านอาจารย์มีข้อแนะนำอื่นอย่างไรบ้างคะ

ด้วยความเคารพและขอบคุณค่ะ

เรียน คุณชมพล

    ถ้าไม่ต้องการยุ่งยาก ก็เปลี่ยนทางเข้าออกไปออกด้านที่ติดถนนเสียก็หมดเรื่อง  เพราะไปออกทางอื่นซึ่งต้องผ่านที่ดินของคนอื่น ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่าเขาจะอนุญาตหรือไม่ หรือมิฉะนั้นก็ต้องไปต่อสู้ในเรื่องทางภาระจำยอมโดยปรปักษ์ ซึ่งก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ นัก