กราบสวัสดีค่ะอาจารย์ ตอนนี้ได้มีโอกาสได้พีกผ่อนบ้างรึยังค่ะ? หวังว่าจะยังคงจำหนูได้ ในคดีที่เกี่ยวกับนักการเมืองท่านนึงที่ทำให้หนูต้องไปรับกรรมด้วยความไม่รอบคอบจนต้องตกเป็นจำเลย ในคดีฉ้อโกง บัดนี้ศาลชั้นต้นตัดสินจำคุก ๖ เดือน อยู่ระหว่างการอุธรณ์ ยิ่งไปกว่านั้น ในคดีแพ่งนั้น ศาลท่านก็ยืนตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น กลายเป็นว่า เจ้าของแผนการขุดหลุมสำเร็จ นำพาตนเองรอด แต่ทิ้งให้ผู้หญิงที่มีแม่เป็นอัมพฤกษ์ต้องหมดอนาคตมากว่า ๒ ปี มีหนี้สินที่เกิดจากคดีนี้ แถมมาด้วยโรคเครียดจนเป็นผลตามมาจนแย่ค่ะ หนูหมดหวังค่ะ บางครั้งความจริง ความถูกต้อง ไม่สามารถใช้ตัดสินพวกสส.ขี้ฉ้อเหล่านี้ได้เลยค่ะ หนูมีความรู้สึกถึงความโหดร้ายของสังคม ที่คบคนพาล หนูตกงานมานานมาก หนำซ้าผู้เสียหายก็ไม่ลดลาวาศอก ถ้าหนูสามารถผ่อนใช้หนี้เค้าไป ก็ยังพอทำเนา แต่การเจรจาใดๆก็ไม่เป็นผลให้เค้าถอนฟ้องหนูได้ ทุกองค์กรต่างก็เกรงกลัวอิทธิพลนักการเมืองทั้งสิ้น มาถึงตอนนี้ หนูก็ยังสวดพาหุงและรำลึกถึงหลวงพ่อจรัลเสมอ ส่วนความหวังในชั้นอุธรณ์นั้น หนูก็ไม่มีความหวัง เพียงถ้าเป็นไปได้ หวังว่าศาลท่านคงเมตตาหนูบ้าง อย่ามองข้ามตัวการของเรื่องนี้ ลำพังผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างหนูจะมีปัญญาอะไรไปรู้จักกับเจ้าของโรงแรมใหญ่โตขนาดนั้น จะเอาความสามารถอะไรค่ะที่จะเสนอตัวเองไปรับวิ่งเต้นงานใหญ่แบบนั้น โดยเฉพาะเรื่องต้องไปเกี่ยวข้องประสานงานใน กทม. ระดับผู้ใหญ่สูงเพียงนั้น ส่วนพรรคต้นสังกัดก็ยังเมินเฉย ที่สำคัญที่สุด คือ จิตสำนึกและความรับผิดชอบของระดับสส. มันไม่มีเชียวเหรอค่ะ เงิน ๓ ล้านบาท กับบาปก้อนใหญ่ที่ป้สยสีให้กับหนูต้องทิ้งแม่ที่เวลาของแกเหลือก็อีกไม่มาก หนูเป็นลูกคนเดียว วันนี้วันแม่ จึงอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้อยู่กับแม่และทำหน้าที่เป็นปีสุดท้ายค่ะ

        กราบขอพระคุณอาจารย์สำหรับพื้นที่ตรงนี้ที่ให้หนูได้บอกถึงความรู้สึกที่กดดันมากนี้ ได้ผ่อนคลายบ้าง   สุดท้ายนี้ ขอให้คุณพระคุ้มครองอาจารย์ให้มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ                                     

เรียน แพะโง่รับบาป

    ขออำนวยพรให้พ้นเคราะห์