อยู่กินกับเมีย ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ต่อมาทราบว่ามีชู้ ได้จ้างนักสืบจับแล้ว แต่หลักฐานไม่ชัดเจน แต่เมียต้องจำนนด้วยเหตุผล เพราะกลัวว่าจะโดนฟ้องร้องให้ออกจากงานทั้ง ชู้ และ เมีย เธอตกลงยอมยกลูกให้ เพื่อจะได้ไปอยู่กับชู้ได้สะดวก ไม่ได้ติดใจเอาความใด ๆ  จึงได้ให้ ยกเป็นบุตรบุญธรรม กับ ปู่ กับ ย่า ของเด็ก แต่ปัญหายังไม่จบเพียงแค่นั้น เพราะลูกเป็นออทิสติก ศักยภาพสูง อายุประมาณ 3 ขวบครึ่ง  จะบกพร่อง ทางด้านภาษา และ สังคม เวลาดีใจ จะดีใจ สุด ๆ แต่ถ้าเสียใจ จะ เสียใจสุด ๆ เช่นกัน เนื่องจากแม่เด็ก มีผู้ชายคนใหม่แล้ว จึงมาหาเป็นเวลาไม่ได้ ทุกครั้งที่แม่เด็ก มา จะดีใจมาก และ ทุกครั้งที่กลับไป จะร้องไห้ ไม่หยุด เพราะพูดไม่ค่อยเข้าใจอย่างเด็กปกติ สอบถามคุณหมอผู้รักษาอาการออทิสติก ได้ความว่า หากแม่ไม่มาพบเลย ลูกจะลืมได้ ภายใน 6 สัปดาห์ แต่หากมาไม่สม่ำเสมอ เด็กจะรอคอย และมีปัญหา มากกว่าเด็กทั่วไป ได้ติดต่อ ไปทางแม่เด็ก และ สามีใหม่ ข่มขู่ว่า จะฟ้องร้องหรือร้องเรียนให้ออกจากงาน ในกรณีคบชู้ ทำให้เด็กต้องขาดแม่ แต่เขาไม่กลัว มาบีบน้ำตา เรียกคะแนนความสงสาร กับครูที่โรงเรียน ว่าโดนผมใส่ร้าย จนคุณครูที่โรงเรียน มองว่าผมเป็นคนใจแคบ คุณครูก็เห็นอกเห็นใจในหัวอกความเป็นแม่ และให้พบ แต่พอพบแล้ว ลูก มีปัญหา ไม่ยอมนอนกลางคืน และตื่น มาร้องไห้ ตลอดเป้นระยะ ๆ เป็นห่วงลูก เพราะหากเธอคิดถึงลูกเธอก็มาหา แต่ถ้าลูกคิดถึงเธอล่ะ เธอมาไม่ได้ คำถามครับ

1. ผมจะช่วยเหลือลูกได้อย่างไร ผมเข้าใจดีว่า การห้ามลูกกับแม่ไม่ให้พบกัน มันทำไม่ได้ แต่ ลูกเป็นเด็กพิเศษ มีความเซ็นซิทีฟ สูง กลัวพัฒนาการจะแย่ลง

2. ทราบมาว่า ไม่ได้จดทะเบียนสมรส ฟ้องร้องไม่ได้ แต่ผมถูกหมิ่นศักดิ์ศรีของลูกผู้ชาย ในกรณีคบชู้ ทำอย่างไรได้บ้าง เพราะตลอดที่เธอเข้าโรงแรมนอนกับผู้ชาย เธอกับมานอนในห้องผมทุกคืน

3. ร้องเรียนไปยังบริษัทที่ทั้งคู่ ทำงานอยู่ได้หรือไม่ กรณี ฝ่ายชาย - หญิง มีชู้ ทำให้เด็กเล็กต้องขาดแม่

4. หากจดทะเบียนเป็นบุตรบุญธรรมแล้ว สามารถห้ามไม่ให้มาหาลูกได้หรือไม่ ถ้าเราพิสูจน์ได้ว่า ถ้ามาแล้ว กระทบกับ จิตใจ และ พัฒนาการของลูก 

1. เรื่องนี้คุณก็ยอมรับว่าเป็นเรื่อง"อ่อนไหว" จึงไม่สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยวิธีการข่มขู่หรือใช้กฎหมายเป็นหลัก หากแต่ต้องพูดจาหารือกันว่าจะทำอย่างไรเพื่อประโยชน์ของลูก การที่แม่เขาพยายามมาหาก็แสดงว่าเขาก็ยังรักลูกเขาอยู่ ความรักนั้นย่อมสามารถพูดจาให้เกิดความเข้าใจกันได้ง่ายกว่าการข่มขู่

2. สิ่งที่พอทำได้ คือ การเลิกคบกันเสีย ซึ่งคุณก็ทำไปแล้ว

3. ไปร้องเรียนสุ่มสี่สุ่มห้าเดี๋ยวเขาก็ฟ้องหมิ่นประมาทเอาหรอก

4. ลองพูดจากันดี ๆ จะดีกว่ากระมัง