เรียนท่านอาจารย์ค่ะ

การที่เรามีคอบครับแล้ว ทำไมต้องคิดมากด้วย สมัยเป็นวัยรุ่นทำไมไม่เคยคิดเลย เดียวนี้กลัวสุขภาพไม่ดีกลัวตายจากลูก กลัวคนคิดไม่ดีมาทำร้ายครอบครัวคิดไปต่างๆนาๆ คิดไปในวันข้างหน้าตลอดว่าจะเกิดเหตุร้ายในครอบครัวไหม ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยคะอาจารย์ทั้งที่ก็ไม่อยากเป็นคนคิดมากเลย แต่ก็อดคิดไม่ได้ ชีวิตคนเกิดมาครั้งเดียวตายครั้งเดียวก็รู้อยู่ แต่ทำไมคินั้นคิดนี่เป็นเพราะห่วงลูกมากเกินไปรึเปล่า

รบกวนขอความคิดเห็นค่ะ ขอบพระคุณค่ะ

เคยอ่านหนังสือ ตัวกู-ของกู ของท่านพุทธทาสบ้างไหมล่ะ ถ้ายังก็ลองไปหาอ่านดู บางทีก็จะเข้าใจ และจะได้รู้ว่าควรทำอย่างไร