คิดไม่ออกจริงๆค่ะ
ดีใจมากค่ะ ที่ได้เห็นคำสอนของอาจารย์ที่เตือนสติ แต่ทางแก้ที่ตัวหนูนั้น เคยคิด
ว่าเงิน ๓ ล้าน หนูคงต้องทำงานจนตายค่ะ กว่าจะหาใช้เค้าเองได้ เคยคิดแล้วค่ะ
อาจารย์ แต่หนูมิได้มีศักยภาพสูงขนาดนั้น ตกงานตั้งแต่มีคดีค่ะ ที่สำคัญทาง
โจทย์คือเจ้าของโรงแรมนั้นก็ ไม่ยินยอมให้ผ่อนส่ง หนูยอมรับว่า ถ้าวันหนึ่งเรา
มองกลับมาก็จะเข้าใจปัญหามากขึ้น แต่ที่สำคัญคือ โอกาส และ ศักยภาพของ
หนู ด้อยมากค่ะ และสิ่งสำคัญ ทุกวันนี้หนูกลัวที่จะคบหาใคร ประสบการณ์เลว
ร้ายครั้งนี้ มันไม่ควรเกิดกับหนูค่ะ แต่ก็เกิด บางครั้งสังคมทุกวันนี้ ทำให้หนูเลือก
ที่ยืนไม่ถูก ไม่รู้ว่าจะ ขาว หรือ ดำ ทำไมคนอย่างสส. ท่านนี้จึงสามารถเข้ามา
เป็นผู้แทนชาวบ้านได้ ทำให้หนูเผลอคิดว่า คนเลว ความชั่ว จริยธรรมต่ำ คดีที่
เกิดขึ้น การทำร้ายผู้บริสุทธ์ที่ต้องอยู่ในคุก หนูว่าจากคนดีออกมาแล้วอาจจะไม่ดี
อย่างที่เคยค่ะ ถูกบีบคั้นต่างๆ ต้องเสียอิสรภาพโดยที่ตนเองไม่ได้ก่อ หน่วยงาน
ที่จะให้ไปเรียกร้อง ก็ไร้ประสิทธิผล หนูกำลังเริ่มเขียนเป็นพ๊อกเก๊ตบุคส์ค่ะ เผื่อ
จะได้เผยแพร่ประสบการณ์เลวที่หนูได้รับมาแบ่งปนคนอื่น เป็นอุธาหรณ์สอน
หญิง เลยเถิดเยอะเลยค่ะ หนูยังคงสวดมนต์ หวังความเมตตาจะเกิดกับหนูและ
แม่ค่ะ หมู่นี้อาจารย์คงวุ่นมากนะคะ ตอบหนูช้าเลย ดีนะคะที่หนูคิดได้ว่าแม่จะอยู่
ยังไง แล้วจะคุยกับอาจารย์ยังไง ถ้าหนูชิงตายไป หนูก็คงเหงาค่ะ อาจารย์รักษา
สุขภาพนะคะ หวังว่าหนูคงไม่ต้องกินข้าวผัดกับโอเลี้ยงของใครนะคะ |