ข้าพเจ้าฯและที่ดินข้างเคียงได้ทำถนนขึ้นมากันเองเพื่อใช้ในการสัญจรไป-มาร่วมกันเชื่อมต่อกันไปทุกๆบ้านเป็นถนนสาธารณะของหมู่บ้านโดยสละที่ดินกันคนละครึ่งมานานกว่า 15 ปีแล้ว เหตุเกิดเมื่อปี 2536 ข้าพเจ้าฯและที่ดินข้างเคียงเกิดข้อพิพาทเรื่องแนวเขตที่ดินขึ้น ที่ดินข้างเคียงจึงได้นำช่างทำการรังวัดปักหลักเขตที่ดินและรับรองแนวเขตที่ดินและได้ ปักหลักเขตที่ดินบนกึ่งกลางถนนนี้ ฝ่ายข้าพเจ้าฯก็ได้ทำเครื่องหมายโดยปักเสาเหล็กยาว 3 เมตรลงไปคู่กับเสาหลักเขตที่ดินด้วย และส่วนที่ดินข้างเคียงก็ปักเสาไม้ยาว 3 เมตรลงไปคู่กับเสาเขตที่ดินด้วยและ ข้าพเจ้าฯยังได้ขอความร่วมมือกับที่ดินข้างเคียง "ทำหนังสือแสดงการตกลง" โดยการกำกับแนวเขตจากเจ้าหน้าที่รังวัดที่ดินเป็นผู้เล็งแนวให้  ด้วยการเอาสายวัดเริ่มจากเสาหลักเขตไปถึงเสาบ้านข้าพเจ้าฯแล้วลงบันทึกไว้ว่าระยะกี่เมตรกี่เซ็นต์และวัดจากเสาหลักเขตไปยังเสาบ้านของที่ดินข้างเคียงแล้วลงบันทึกไว้ว่าระยะกี่เมตรกี่เซ็นต์ แล้วให้ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน(เป็นหลานของที่ดินข้างเคียง)เป็นคนเขียน"บันทึกแสดงการตกลง" ต่อกันไว้โดยมีพยานร่วมรู้เห็นลงนามด้วยกันทั้ง 2 ฝ่ายๆละ 3 คน และมีพยานที่เป็นผู้ปกครองส่วนท้องถิ่นคือผู้ใหญ่บ้านและผู้ช่วยฯอีก 2 คน รวมแล้วมีคนลงนามเป็นลายมือชื่อเป็นพยามรู้เห็นร่วมในครั้งนี้ 9 คน ทำไว้ 2 ฉบับแยกกันถือไว้ฝ่ายละฉบับข้าพเจ้าฯต้องการทำไว้ก็เพื่อป้องกันการเกิดข้อพิพาทในวันข้างหน้าจะได้มีหลักฐานอ้างอิงได้ และก็เกิดปัญหาจริงๆปลายปี 2549 น้ำท่วมรถขุดตักดินทำคันกั้นน้ำบนถนนทับแนวหลักเขตที่ดินนี้ เมื่อน้ำลดแล้วรถขุดก็ได้มาขุดดินออกให้เป็นถนนตามเดิมข้าพเจ้าฯสังเกตุเห็นว่าเสาหลักเขตที่ดินมีร่องรอยผิดปกติไม่ตรงที่เดิมข้าพเจ้าฯเจ้าจึงไปขอให้ที่ดินข้างเคียงเอาไปไว้ที่เดิมแต่ที่ดินข้างเคียงเค้าก็ไม่ยอมเอาไปไว้ที่เดิม ข้าพเจ้าฯไปแจ้งตำรวจก็ไม่มาอ้างว่าเป็นคดีแพ่งต้องไปฟ้องศาลเอาเองข้าพเจ้าฯจึงไปขอรังวัดที่ดินมาก็ได้พบว่าหลักเขตที่ดินนั้นไม่อยุ่ตรงเครื่องหมายที่ได้ทำร่วมกันไว้รุกเล้า เข้ามาในที่ดินของข้าพเข้าฯ 15 ซม.(แต่ว่าเป็นระยะยาวถึง 1 กม.)ฝ่ายที่ดินข้างเคียงก็ไม่ยอมที่จะเอาเสากลับไปที่เดิมที่ได้เคยทำเครื่องหมายร่วมกันไว้และยังมีหลักฐานอ้างอิงที่ได้ทำไว้เป็น"หนังสือแสดงการตกลง"ร่วมกันไว้ ฝ่ายข้าพเจ้าฯก็อยากให้เรื่องจบๆไปจึงยอมๆไปตามนั้นฝ่ายที่ดินข้างเคียงจึงยินยอมเซ็นชื่อยอมรับรองเขตมาให้ เจ้าหน้าที่รังวัดก็ลงเสาหลักเขตโดยรอบที่ดินข้าพเจ้าฯและเจ้าหน้าที่รังวัดที่ดินได้ทำการกันเขตถนนสารธารณะออกมาจากเสาหลักเขตต้นเดิมจากกลางถนนเข้ามาด้านที่ข้าพเจ้า 6 เมตร (ตามข้อตกลงของเจ้าหน้าที่ปกครองท้องถิ่น) หลังจากวันที่รังวัดที่ดินปัเสาหลักเขตที่ดินแล้วล่วงเลยมาได้ 7 วัน ฝ่ายข้าพเจ้าฯก็ได้นำเสาปูนซิเมนต์ไปปักเสาข้างๆเสาหลักเขตที่ดินใหม่นี้แต่อยู่ในด้านที่ดินด้านของข้าพเจ้าฯและเทปูนซิเมนต์ล้อมเสาหลักเขตต้นนี้เพื่อให้เป็นการถาวร ฝ่ายที่ดินข้างเคียงมาเห็นเข้าก็ได้ไปคัดค้านการรังวัดทันที ฝ่ายเจ้าหน้าที่รังวัดก็ปรึกษากับข้าพเจ้าฯและขอยกเลิกการรังวัดทันที โดยให้เหตุผลว่าเสาหลักเขตที่ดินต้นที่อยุ่ริมคลองไม่มีความชัดเจนแน่นอน

 ข้าพเจ้าฯไม่รู้จะทำอย่างไรดีต่อไปนี้กับเสาหลักเขตที่ดินซึ่งอยู่กลางถนนมานานกว่า 14 ปีนี้มีรถขับทับไปมาหลายร้อย หลายพันคัน มีการซ่อมแซมถนน มีรถเกรดถนน รถขุด รถตัก ถมหิน ถมลูกรังมามากมายหลายครั้งแล้วเสาหลักเขตที่มีขนาดเล็กๆสั้นๆนั้นจะอยู่กับที่ได้อย่างไร  ทำไมฝ่ายที่ดินข้างเคียงไม่ยอมรับความจริงทั้งๆที่มีหลักฐานเครื่องหมายที่ทำร่วมกันไว้ มีเอกสาร"หนังสือแสดงการตกลง"มีพยานๆทุกคนก็ยอมรับความจริงว่าได้ทำ ”หนังสือแสดงการตกลง” กันจริงๆลงชื่อร่วมกันจริงๆอยุ่ในเหตุการณ์จริง แต่ฝ่ายที่ดินข้างเคียงกลับท้าทายจะให้ฝ่ายข้าพเจ้าฯไปฟ้องศาลเอาเอง ข้าพเจ้าฯไม่อยากมีเรื่องอีกทั้งก็เป็นญาติๆกันด้วย ก็ได้แต่ไปขอ ผู้ใหญ่บ้านมาไกล่เกลี่ยหลายครั้งหลายหนแล้วฝ่ายที่ดินข้างคียงก็ไม่ฟัง ข้าพเจ้าฯจะทำอย่างไรต่อไปดี ฝ่ายพยานที่เป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน(เป็นหลานของที่ดินข้างเคียง)เป็นคนทำ “หนังสือแสดงการตกลง”ให้เองด้วย

ก็พูดได้แต่เพียงว่าใครจะเป็นอย่างไรก็ช่างเค้าเอาญาติพี่น้องเค้าไว้ก่อนไม่ติดสินปัญหาอะไรให้ ขอผู้รู้ช่วยกรุณาให้แสงสว่าง (ที่ดินมีโฉนดด้วยกันฝ่ายที่ดินของที่ข้างเคียงทำโฉนดใหม่ 2536 ส่วนฝ่ายข้าพเจ้าฯยังเป็นโฉนดเก่านานมากแล้วเคยมีเปลี่ยนแปลงเมื่อปี  2510 กรมชลประทานได้มาขอยืมโฉนดไปแก้ไขเนื่องจากกรมชลประทานขอที่วางดินเพื่อทำการขุดลอกขยายคลองเก่าให้กว้างขึ้นแต่ไม่ได้นำช่างทำการรังวัดปักหลักเขตที่ดินและรับรองแนวเขตที่ดินเลยได้แต่ยืมโฉนดไปแก้ไขเสร็จแล้วก็ฝากผู้ใหญ่บ้านมาคืนเท่านั้น ฝ่ายข้าพเจ้าฯเองก็ยังไม่เคยได้สอบเขตที่ดินตั้งแต่ได้มีโฉนดที่ดิน)