เรียน ท่านอาจารย์มีชัยที่เคารพ

       เมื่อวานเพื่อนของผมแนะนำให้ผมมาเปิดอ่านปัญหา ข้อสงสัย ความเดือดร้อน ที่แต่ละคนได้สื่อผ่านเวปนี้

       หัวข้อที่ผมได้อ่านตามการแนะนำของเพื่อนคือเรื่องราวของมหาวิทยาลัยที่ผมทำงานอยู่ และเพื่อนก็แสดงความเห็นว่า เวปแห่งนี้ น่าจะเป็นเวปสร้างความคึกคักให้กับผู้อ่านโดยเฉพาะคนในมหาวิทยาลัยได้ดีทีเดียว (คล้ายกับเป็นร้านน้ำชา บ่อน้ำร้อนที่ชาวบ้านอำเภอหนองเสือมาพบปะพูดคุยกันก่อนทำงาน) ผมเห็นด้วยว่า น่าเสียดายจริงๆ ครับ เพราะเวปนี้เป็นเวป meechaithailand ที่ท่านอาจารย์มีชัยสามารถตอบคำถามได้ฝ่ายเดียว นี่หากท่านอื่นๆ ที่ลงทะเบียนชื่อจริง นามสกุลจริง ที่อยู่จริง ได้มีโอกาสมาแสดงความคิดเห็นในหลายๆ เรื่องก็ดีครับ (ความเห็นในเชิงแลกเปลี่ยนเรียนรู้)

       ส่วนตัวผมขณะนี้ยังไม่มีอะไรถามครับ ขอรวบรวมข้อมูลสักพักหนึ่งก่อน แต่ก็ให้นึกถึงเวปนี้ไม่ได้เลยครับ เหมือนกับหนังฝรั่งเรื่องหนึ่ง เกี่ยวกับการขอเป็นพระเจ้า แต่ละวัน คนทั่วโลกขอพรต่อพระองค์นับไม่ถ้วน ท่านอาจารย์มีชัย อยู่สุขสบายได้อย่างไร (บริหารจัดการอย่างไร) กับปัญหาระดับประเทศ ระดับองค์กร (มหาวิทยาลัย) และความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล

      ขอให้มีสุขภาพดี ร่างกายแข็งแรงตามอัตภาพ มีกำลังใจที่จะพัฒนางานในความรับผิดชอบ ขอขอบคุณครับ สำหรับการพยายามผลักดันมหาวิทยาลัยให้เกิดการเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดี และที่ลืมไม่ได้คือการให้ความสำคัญกับบุคลากรของมหาวิทยาลัย

เรียน คุณนเรศมันต์

     ก็เหนื่อยยากเอาการอยู่เหมือนกันแหละเพราะคำถามนับวันแต่จะมากขึ้น ๆ  คำตอบแต่ละคำถามจึงต้องสั้นลง ๆ  ส่วนเรื่องการแสดงความคิดเห็นแลกเปลี่ยนกันนั้น เห็นจะหมดปัญญาที่จะทำได้  ผู้อ่านคงต้องแลกเปลี่ยนกันเองในคอลัมภ์กระทู้ที่แยกไปต่างหากจากคอลัมภ์ถามตอบนี้  ยังเคราะห์ดีที่พิมพ์หนังสือได้เองและพิมพ์เร็วด้วย จึงพอประทังไปได้ แต่ไม่แน่ใจว่าจะประทังไปได้อีกนานเท่าไร