วันที่ 12 ต.ค 2549 ดิฉันได้ให้คำเบิกความต่อศาลพาดพิงพึงบุคคลที่สาม ( แม่สามี ) ว่าได้พาดิฉันไปทำงานที่ประเทศบาเรน  วันที่ 3 พ.ค 2549    ตำแหน่งแม่บ้านแต่พอไปจริงกับให้ขายบริการทางเพศและยึดพาสปอตร์ไว้  แต่ว่าได้มีคนไทยมาช่วยออกไปได้  แต่พอรู้ว่าถูกหลอกไปขายบริการพอกลับมาเมืองไทยเดือน  ก. ย 2549  ก็ไม่ได้แจ้งความเพราะว่าไม่อยากเป็นเรื่องใหญ่โต ซึ่งตอนนั้นแม่สามีวีซ่าหมดอายุและได้อยู่กับคนไทยซึ่งมีแฟนเป็นฝรั่งอเมริกาที่คอยหาผู้หญิงไทยมาขายบริการที่บาเรนซึ่งทุกคนเรียกว่า มาม่าซัง  ซึ่งตอนนี้เปิดร้านเสริมสวยแล้ว   ดิฉันไม่อยากมีปัญหาตามมาจึงไม่ได้แจ้งความ   ซึ่งเป็นคำให้การในศาล  โดยทุกคนทางครอบครัวดิฉันและครอบครัวสามีรู้กันทุกคนว่าดิฉันไปทำงานแม่บ้านกับแม่สามี  ซึ่งได้มีหมายเรียกคดีมโนสาเร่ ข้อหาละเมิด เรียกค่าเสียหาย  300000  บาท  ดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปี  โดยในวันที่  24  ก.ย 2550 ต้องไปให้การแก้ข้อกล่าวหาและสืบพยานซึ่งงกลับเมืองไทยไม่ได้เพราะว่าติดสัญญา  ซึ่งตอนนี้ดิฉันทำงานเป็นแม่บ้านโดยมีวีซ่าและบัตรประชาชนสำรองของบาเรนแล้วด้วยและก็ไม่มีใครเป็นพยานให้นอกจากแฟนที่เป็นชาวต่างชาติ  และแม่แฟนกลับเมืองไทยได้เพราะว่าทางสถานทูตไทยที่บาเรนส่งพวกคนไทยที่วีซ่าหมดอายุและผู้หญิงไทยที่ขายบริการกลับเดือนธันวาคมปี 2549   และได้จำคำให้การไปฟ้องร้องดิฉันตามข้อหาทั้งคดีแพ่งและคดีอาญา

ดิฉันขอปรึกษา

1  ไม่มีพยานเลยจะทำอย่างไรดี เพราะทุกคนที่บาเรนก็ไม่อยากยุ่งเรื่องขึ้นโรงขึ้นศาลด้วย   นอกจากคนในครอบครัวและแฟนชาวต่างชาติ

2   วันที่ 24 ก.ย 2550 ถ้าส่งใบแต่งทนายความกลับเมืองไทยไม่ทันจะมีผลอย่างไร

3  ต้องส่งกอฟปี้ วีซ่า และบัตรประชาชนบาเรนสำรอง เป็นเอกสารให้ทางทนายด้วยหรือไม่  และต้องเซ็นต์ชื่อกำกับหรือไม่   

4   สํญญาหมดปี 2009 เพิ่งกลับเมืองไทยเดือนเมษายน  2550  นายจ้างให้กลับได้อีกครั้งประมาณต้นปีหน้าแต่ว่ายังไม่กำหนดให้กลับเดือนไหนจะทำยังไรดี

5  เป็นคำเบิกความในศาลของดิฉันซึ่งทนายดิฉันและทนายฝ่ายโจทก์และศาลถาม ตอบ  ดิฉันมีความผิดอย่างไรบ้าง

6  อาจารย์ช่วยแนะนำทางที่ดีและถูกต้องให้หน่อยค่ะ

ดิฉันกลัวตกงานมากเพราะว่าถ้ากลับเมืองไทยบ่อย ๆ นายจ้างจะหาคนงานใหม่กลุ้มใจมาก ๆ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำปรึกษาที่ดี

คำถามที่ถามมานั้นส่วนใหญ่เคยถามมาและตอบไปแล้ว