ความคิดเสรีของมีชัย
เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว
เรื่องสั้น
จดหมายถึงนาย
 
  • นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
  •  
  • การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
  •  
  • ค่าส่วนกลาง
  •  
  • ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
  •  
  • ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
  • อ่านทั้งหมด
    มุมของมีชัย ถาม-ตอบ กับมีชัย
     
         ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม
    คำสำคัญ
    ค้นหาใน
     
    เลือกประเภทคำถาม-ตอบ > การเมือง | กฏหมาย | เศรษฐกิจ | ทั่วไป | มรดก | แรงงาน | ท้องถิ่น | มหาวิทยาลัย | ราชการ | ครอบครัว | ล้มละลาย | ที่ดิน | ค้ำประกัน | 22128 ค้ำ | archanwell.org | ล้างมลทิน | 24687 | hhhhhhhhhhh | คำถามทั้งหมด ... อ่านสักนิดก่อนตั้งคำถาม

    ปิดหน้าต่างนี้
    คำถามที่ หัวข้อคำถามโดยวันที่
    022576 ลานจอดรถข้าราชการ13 กรกฎาคม 2550

    คำถาม
    ลานจอดรถ

    สวัสดีค่ะ อาจารย์มีชัย

    เหตุเกิดที่ห้าง ลานจอดรถ ขณะที่ขับรถอยู่เห็นว่ารถที่จอดอยู่ในช่องจอดจะออกจึงขับรถเลยช่องออกไปแล้วเปิดไฟขอทาง เพื่อรอให้รถในช่องจอดขับออกไปแล้วตนจะได้ถอยเข้าช่อง แต่ปรากฏว่าเมื่อรถในช่องออกไปแล้ว รถคันที่ต่อท้ายกลับขับเข้าช่องจอดนั้นอย่างรวดเร็ว รู้สึกว่าอีกฝ่ายเสียมารยาท จึงเดินลงไปพูดด้วยดีๆ ว่า เห็นหรือไม่ว่ากำลังจะถอยจอด คุณมาจอดแบบนี้ได้อย่างไร (ประมาณนี้) แล้วรถดังกล่าวก็เป็นนักศึกษา ม.ชื่อดังแถวรามฯ ก็ได้กล่าวคำว่า ใครจอดก่อนก็ได้ก่อนแล้วปิดกระจกรถใส่หน้า หลังจากนั้น ก็ได้มีปากเสียงกัน ข้าพเจ้าจึงได้ถามว่ามีมารยาทหรือไม่ นักศึกษากลับตอบมาว่ามี มีการศึกษาสูงด้วย และสูงกว่าด้วย ข้าพเจ้าไม่บอกนักศึกษาว่าข้าพเจ้าเป็นอาจารย์ ข้าพเจ้าจึงถามว่าจบจากที่ไหน เรียนอะไร ไม่ต้องแล้วแค่ดูการแต่งตัวก็ทราบแล้วว่าเป็นอย่างไร พฤติกรรมแย่มาก จะขอโทษหรือบอกว่าหนูรีบ ก็จะไม่ว่าอะไรเลย นี่กลับใช้คำพูดและกริยาที่แย่มาก ๆ ใส่อีก

              นักศึกษาก็ถามว่า แล้วป้าจะเอาอย่างไร ไม่ต้องหรอกการแต่งตัวก็ไม่ต่างกัน แต่งตัวเหมือนกะหรี่ (ซึ่งข้าพเจ้าใส่ชุดสุภาพพอสมควรเนื่องจากมีการสอนทุกวัน) แล้วนักศึกษาก็กล่าวว่า จะแจ้งความ ข้อหาหมิ่นประมาท และขณะที่ข้าพเจ้าเดินไปทำธุระและกลับมายังรถ พบว่านักศึกษาได้ตามแฟนหนุ่มมาเพื่อยื่นดูรถข้าพเจ้า และมองหน้า ข้าพเจ้าถึงได้ถามว่า มีปัญหาอะไรอีกหรือไม่ จะได้เครียให้เสร็จ นักศึกษาชายกลับทำท่าทางโออวด เหมือนตนมีอำนาจบาตรใหญ่ เรียนสูง จบม.ชื่อดัง แต่เมื่อถามว่าอยู่ปีไหน กลับบอกว่าปี 2 อายุ 18 ปี  ข้าพเจ้าจึงพูดออกไปว่า เช่นนี้เรียกว่าจบแล้วหรือ ปี 2 ม.เดี่ยวกัน ที่ปรึกษาชื่ออะไรบอกมา หลังจากนั้นนักศึกษาสาวก็กล่าวว่าจะเอาเรื่องให้ได้ใช่หรือไม่ (แต่ในครั้งแรกคือนักศึกษากล่าวว่าจะแจ้งความข้อหาหมิ่นประมาทก่อน) ข้าพเจ้าจึงตอบกลับไปว่าก็ในเมื่อจะฟ้องตำรวจจะแจ้งความก็เอา สน.ไหนว่ามาได้เลย แต่ขอให้เชิญผู้ปกครองมาด้วย จะได้เรียนให้ผู้ปกครองได้ทราบถึงพฤติกรรม หลังจากนั้นนักศึกษาสาวก็ได้ยื่นมือถือให้สนทนากับบิดา บิดาก็ได้สอบถามข้าพเจ้าว่า ได้ข่าวว่าว่าลูกสาวผมขายตัวหรือ ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า เดี๋ยวก่อน ถ้าว่าลูกสาวคุณว่าข้าพเจ้าเช่นนี้ แล้วที่ลูกคุณว่าข้าพเจ้าละ ผู้ปกครองถึงกับสะอึกในคำพูดของข้าพเจ้าที่ได้เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง และได้บอกบิดานักศึกษาไปว่า แล้วเนียแฟนลูกคุณ ผู้ปกครองถึงกับย้ำคำบอกกล่าวอีกครั้งว่า "ว่าอย่างไรนะ" ข้าพเจ้าตอบว่า "แฟนลูกคุณ" ยังทำกริยาไม่ดีใส่อีก แล้วพฤติกรรมแย่มากแบ่งโออวด เหมือนตนมีอำนาจอยู่ในมือ สายก็หลุดไป  หลังจากนั้น นักศึกษา ก็ได้ขับรถออกจากลานจอดไปโดยเร็ว พร้อมกับแฟนหนุ่มที่เปิดกระจกพูดท้าทายว่า "เดี๋ยวมึงเจอกูแน่" แล้วขับรถออกไปด้วยความเร็วในลานจอดรถของห้าง

              เรื่องยาวหน่อยนะค่ะ ขอถามค่ะว่า เหตุการณ์แบบนี้ จะดำเนินการอะไรเกี่ยวกับทางกฏหมายได้บ้างกรณีที่จอดรถและฟ้องหมิ่นประมาท เพราะมีข้อมูลเพียง ทะเบียนรถ ยี่ห้อรถ สีรถ เท่านั้น  แต่ข้าพเจ้าไม่ได้ใช้คำว่า "ขายตัว" แต่อย่างใด แล้วจะแจ้งข้อหาหมิ่นประมาทได้หรือไม่

                                        ขอกราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูง

                                                     ข้าราชการ

     

    คำตอบ

    เรียน ข้าราชการ

        ถ้าจะแจ้งความก็คงแจ้งความฐานหมิ่นประมาทได้ (ในส่วนที่เขากล่าวหาว่าคุณแต่งตัวเป็นกระหรี่)  แต่ต้องระวังหน่อยตรงที่ว่าเขามีพยานของเขา ส่วนคุณมีตัวคุณเพียงคนเดียว จะอ้างใครก็ไม่ได้  จึงออกจะเสียเปรียบอยู่

        การที่ออกจากบ้านแล้วไปเจอเด็กเลว ๆ อย่างนั้น ก็เป็นคราวเคราะห์ร้ายอยู่แล้ว ไปดำเนินคดีให้เป็นเรื่องเป็นราวเข้าอีกก็จะยิ่งเคราะห์ร้ายใหญ่ 


    มีชัย ฤชุพันธุ์
    13 กรกฎาคม 2550