เนื่องจากโทรศัพท์ได้หายไป ณ ที่วิลัยอาชีวะ ประมาณ 3 โมงเย็น และเจ้าเจ้าของได้ไปตามเจอ ณ ที่ร้านโทรศัพท์และเจ้าของร้านเขาก็ยินยอมให้ยึดเป็นของกลาง โดยมีสายสืบนำจับ พอถึงโรงพัก เจ้าของร้านให้การว่า เด็กอาชีวะ เป็นคนมาขาย โดยชื่อว่า  เขาบอกว่าเป็นคนนี้ แต่เขาไม่ได้รับบัตรประชาชนของผู้ขายไว้ เนื่องจากทางร้านยุ่งมาก เลยไม่มีเวลา พอเรื่องถึงร้อยเวร ร้อยเวรบอกว่า เราไม่สามารถเอาเรื่องทางร้านได้ เนื่องจาก ทางร้านเขามีใบรับซื้อของเก่า แต่ที่สงสัยว่าการรับซื้อของเก่าต้องมีหลักฐานการนำมาขาย คือบัตรประจำตัวประชาชน เพราะว่าการซื้อโทรศัพท์นั้นต้องใช้บัตรประจำตัวประชาชน ต่อมาอีก 3 วัน ร้อยเวรได้นัดให้มารับโทรศัพท์โดยที่ต้องเสียเงินไถ่ ถ้าเจ้าของร้านเขานำหลักฐานคนนำมาขายให้ แต่แล้วหลักฐานนั้นก็ไม่มี เนื่องจากที่กล่าวข้างต้นนั้น อีกอย่างหนึ่ง พอถึงวันนั้นเจ้าของร้านบอกว่าเขาไม่ทราบว่าเอกสารการซื้อขายนั้นลูกน้องเขาเป็นคนขาย เขาไม่ได้ขายเอง แต่วันนี้ลูกน้องลางาน 3 วัน เพราะป่วยปวดท้อง และไม่สามารถติดต่อลูกน้องได้ เพราะตอนสมัครงานไม่ได้นำหลักฐานไว้ แต่ตอนนี้เราได้เจอลูกน้องเขาแล้วลูกน้องบอกว่าเขาไม่ได้ขาย เจ้าของร้านขายเอง ลูกน้องไม่เคยรู้เรื่องเลย แถมยังโดนให้ออกจากงานด้วย แต่ตอนนี้ปัจจุบันข้าพเจ้าได้คืนโทรศัพท์เรียบร้อยแล้ว โดยที่ไม่ต้องไถ่คืน เพราะว่าข้าพเจ้าได้ขึ้นหานายใหญ่ของตำรวจ เขาบอกว่าไม่ต้องไถ่