คุณค่าของพนักงานมหาวิทยาลัย

                ดิฉันเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยคนหนึ่งของมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ฯ  มีข้อสงสัยแต่ไม่สามารถหาคำตอบจากที่ไหนได้จึงขอปรึกษาท่านค่ะ

1.     เมื่อเดือนมีนาคม 2549 มีการปรับลูกจ้างเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย  แต่เมื่อเห็นเพื่อนๆที่ปรับกันเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยประเภทต่าง ๆ แล้วไม่เข้าใจว่ามีหลักเกณฑ์ในการพิจารณาปรับอย่างไรเพราะบางคนทำงานมานานแล้วกลับได้ปรับเป็นประเภทประจำ 5 ปีเท่านั้นน้อยกว่าบางคนที่ทำงานมาไม่นาน

2.     ดิฉันทำงานมานานหลายปีแล้ว เมื่อได้ปรับเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ผู้บริหารได้อบรมว่าเมื่อได้เงินเดือนเพิ่มขึ้นก็ต้องทำงานหนักขึ้น ซึ่งดิฉันก็เฝ้ารอมากว่าครึ่งปีแล้ว นอกจากที่ได้ปรับเงินเดือนเมื่อได้บรรจุเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยซึ่งน้อยมากเหมือนไม่ได้ปรับแล้วก็ไม่มีวี่แววของสวัสดิการอื่น ๆ เลย  ส่วนผู้บริหารนั้นจัดว่าเป็นบุคคลสำคัญจึงได้โบนัสกัน และรายได้ก็มากกว่าพนักงานมหาวิทยาลัยเป็นร้อยเท่า  พนักงานมหาวิทยาลัยได้เงินเดือนไม่มากแล้วยังไม่มีรายได้อื่นคงเหมาะกับความสำคัญของตนเองแล้ว                                 

เมื่อเดือนตุลาคมก็รู้สึกผิดหวังที่ดิฉันและเพื่อน ๆ ซึ่งทำงานมานานหลายปีแล้วไม่ได้ขึ้นเงินเดือนแม้แต่ครึ่งขั้น ไม่ทราบว่าเป็นเพราะการประเมินหรือเปล่าจึงอยากทราบว่ามีหลักเกณฑ์การประเมินอย่างไร

3.     ปิดภาคเรียนนี้ข้าราชการและพนักงานมหาวิทยาลัยบางคนเท่านั้นได้ไปเที่ยวที่ต่างจังหวัด ใช้งบเฉียดล้านบาท  เห็นแล้วเป็นการเสียดายว่าเป็นการเชื่อมความสัมพันธ์เฉพาะบุคลากรที่ได้ไปเท่านั้นแล้วคนที่ไม่ได้ไปควรคิดอย่างไร  ถ้าเอางบที่ใช้ไปมาถัวเฉลี่ยให้ได้รับกันถ้วนหน้าคงได้คนละสองสามพันคงน่าประทับใจกว่าและคุยอวดมหาวิทยาลัยอื่นได้

4.     ดิฉันมีเพื่อนเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยอยู่มหาวิทยาลัยอื่นรู้สึกตกใจว่ามหาวิทยาลัยใหญ่ ๆ อย่างมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ซึ่งเหมาะแล้วที่บัญชีเงินเดือนพนักงานมหาวิทยาลัยระดับปริญญาตรีเริ่มต้นที่ 10,800 บาท แต่ทำไมเงินเบี้ยประชุมอื่น ๆ  จึงได้น้อยกว่ามหาวิทยาลัยดิฉันเป็นเท่าตัว  คำนวณดูแล้วเฉพาะส่วนที่เพิ่มขึ้นจากเบี้ยประชุมอัตราที่ควรได้รับตามปกติเทียบกับมหาวิทยาลัยอื่น คณะกรรมการหลายชุดประชุมกันหลายครั้งปีหนึ่งใช้งบหลายล้านบาท  เงินส่วนนี้อาจนำมาปันให้ได้รับกันถ้วนหน้าเป็นเงินเดือนสามารถได้เพิ่มขึ้นเดือนละ 1,000 บาทต่อคน จึงทำให้เลี่ยงความคิดเปรียบเทียบการให้ความสำคัญระหว่าผู้บริหารกับพนักงานมหาวิทยาลัยที่นี่ไม่ได้เลย

สุดท้ายนี้ดิฉันขอขอบคุณท่านที่รับฟังและหากมีผู้มีอำนาจของมหาวิทยาลัยได้อ่านดิฉันอยากบอกท่านว่าพนักงานมหาวิทยาลัยอยากอยู่ทำงานอยากมีความสุข ไม่ใช่จำใจอยู่