เรียน  อาจารย์ท่านมีชัย  ที่เคารพอย่างสูง

        หนูขอเรียนถามอาจารย์ฯ ว่าการที่ศาลตัดสินคดีความแต่ละคดีนั้น  ศาลท่านเอาอะไรมาเป็นกฏเกณฑ์ในการตัดสินค่ะ..เพราะหนูมีปัยหาเกิดขึ้นกับหนูเองดังนี้  หนูถูกคนรู้จักแกล้ง (ฟ้องตกเป็นจำเลยในคดีอาญา) ทั้งๆ ที่คนที่ฟ้องหนู (โจทก์) ก็ทราบและรู้อยู่แก่ใจว่าหนูไม่ได้กระทำความผิดอะไรกับเค้าเลย  แต่เค้าแกล้งหนู  หนูจึงต้องต่อสู้คดี โดยต่อสู้กันทางศาล  และศาลก็รับฟ้องด้วย โดยหนูต้องประกันตัวด้วยเพื่อเตรียมต่อสู้คดี   แล้วต่อมาในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง โจทก์กลับถอนฟ้อง  หนูก็หลุดคดี  หนูก็ฟ้องกลับโจทก์บ้างในข้อหาฟ้องเท็จและเบิกความเท็จ ศาลนัดสืบ  หนูก็นำสืบ  ก่อนที่ศาลจะจดรายงานในวันสืบหนู (โจกท์)  ศาลก็พูดว่าคดีนี้ศาลพอจะทราบแล้วว่าเป็นอย่างไร    หนูกับพยานก็นำสืบอยู่ 2 นัด รวมทั้งพยานในส่วนราชการด้วย  โดยสืบพยานด้วยความบริสุทธิ์เป็นจริงทุกประการศาลก็ทราบ  แต่พอถึงวันนัดฟังคำสั่งว่าดคีมีมูลหรือไม่  กลายเป็นว่าศาลพิพากษายกฟ้อง  โดยให้เหตุผลว่า จำเลย (โจทก์เดิม)  ไม่มีเจตนาที่จะฟ้องหนู  เพียงแต่ฟ้องไปตามรูปคดีเท่านั้น   ......อาจารย์ค่ะ  หนูและพยานที่ต้องงทนทุกข์กับการถูกแกล้งและถูกประกันตัวโดยการไปเช่าหลักทรัยพ์เค้ามาร้อยละ 10 อย่างหนู  ฟังศาลอ่านคำพิพากษาแลเหตุผลแล้ว  หนูคิดว่าศาลคงตัดสินคดีแบบไม่ได้วินิจฉัยให้ลึกเลยว่าทำไมโจกท์(เดิม)จึงฟ้องหนูต่กเป็นจำเลย และทำไมหนูจึงต้องฟ้องกลับโจทก์(เดิม) ถ้าหากหนูผิดจริง  หนูว่าศาลนั่งบัลลังค์ก็เหมือนกับนั่งไกว่เปลนั้นแหละค่ะ  แล้วก่อนออกจากห้องพิจารณาคดีในวันฟังคำพิพากษานั้นศาลจะบอกหนูเลยว่า  เรื่องอื่นให้จัดการกันเอาเอง   เอ๊ะมีอย่างนี้ด้วยเหรอค่ะ  หากไม่เกิดกับหนู  หนูแทบจะไม่เชื่อหู เชื่อตาเลย  ดีที่ว่าหนูมีความรู้บ้าง  แต่ถ้าหากเกิดกับตาสีตาสาล่ะ  พวกเค้าจะว่าอย่างไรได้  หากเจอเหตุการณ์แบบนี้  หนูเองยังคิดไม่ออกเลยว่าขนาดศาลอันเป็นตัวแทนเบื้องบนแท้ๆ  ยังเป็นอย่างนี้  แล้วเบื้องล่างๆ มิแย่หรือ  หากเขี่ยคดีทิ้งๆๆ อย่างนี้  ไหนบอกว่าเป็นผู้รักษากฏหมาย  รักษาความยุติธรรมให้อยู่รอดคู่แผ่นดินสยามตลอดไป  หรือศาลท่านจักหรือเสียแล้วก็เป็นได้  (ตอนถวายสัตย์ปฏิญาณว่า ข้าฯจะธำรงไว้ซื่งความถูกต้องของบ้านเมืองและกำจัดคนพาลให้หมดสิ้นไป และจักดำรงซื่งความยุติธรรมตลอดไป....)  แล้วงัย...ท่านจักพิจารณาคดีแบบ..ดั่งคำปฏิญาณเลยล่ะค่ะ.......และอีกอย่างหนึ่งก็คือ  จำเลยคนนี้ คนที่ถูกหนูฟ้องกลับข้อหาฟ้องเท็จและเบิกความเท็จนี้  เคยมีพฤติกรรมกระทำผิดในคดีอาญามาแล้ว (เคยลักทรัพย์)  แต่ศาลก็ยกฟ้องอีกโดยให้เหตุผลว่าจำเลยนี้ไม่มีเจตนาลักทรัพย์อีกเช่นกัน  ในเรื่องข้อเท็จจริงหนูเพียงแต่เดาสถานการณ์ว่า  ที่ศาลพิพากษายกฟ้องโดยในเหตุผลว่าไม่มีเจตนาลักทรัพย์นั้น ก็คือ  ลักทรัพย์ไปแล้ว   14 วัน  แล้วเอามาคืนโจทก์แล้วและโจทก์ได้รับของกลางแล้ว และโจทก์แถลงว่าไม่ติดใจในรูปคดีอีก  ศาลจึงยกฟ้องเสียอย่างนั้นเลย....หนู่ว่าศาลตัดสินแย่มาก...ไม่สรุปหาข้อท็จจริงว่ากระทำความผิดจริงหรือไม่อย่างไร  เพียงแค่คาดการณ์เท่านั้น...แล้วจำเลยคนเดิมอีกน้านแหละที่มาแกล้งฟ้องหนูเป็นจำเลยในคดีอาญาแล้วถอนฟ้องเสีย  จำเลยคนนี้คงไม่มีใครให้แกล้งแล้วมั้งจึงมาโดนหนู...พอหนูแก้กลับ  ศาลก็ยกฟ้องอีก...หนูว่าศาลมีพอมีเพาเวอร์ในการสืบเสาะหรือเสาะสืบพฤติกรรมของผู้กระทำผิดได้เต็มเหนี่ยว  ทำไมไม่ทำ  ปล่อยให้จำเลยเหิมเกริมเที่ยวฟ้องคนนู้นทีคนนี้ที ให้เค้าเที่ยวขึ้นศาลไปแก้คดีอยู่ร่ำไป  ถ้าใครไม่อยากขึ้นศาลเพื่อแก้คดีอยากให้ถอนฟ้องก็เรียกเงินจำนวนหนึ่ง  หลักฐานๆ  ต่างๆ  หนูก็เสนอให้ศาลทราบทั้งหมด  แต่ศาลก็ยังไม่พิจารณาถึงหลักแท้ๆ ที่สำคัญๆ ว่าทำไมจำเลยคนนี้ถึงมีพฤติกรรมเช่นว่านี้ ......อาจารย์ค่ะหนูสงสัยเหลือเกินว่าถ้าหากอาจารย์ฯ เจอแบบหนูบ้าง   อาจารย์จะทำอย่างไรต่อไปค่ะ และจะขอความยุติธรรมได้จากที่ไหนบ้างอย่างไร  ....ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงที่สละเวลาตอบคำถามหนู...หนูจะรออ่านน่ะค่ะ

เรียน คนอยากเห็นความยุติธรรม

      ศาลท่านก็พิจารณาไปตามพยานหลักฐานที่ปรากฏต่อศาล  หากเราไม่พอใจในคำวินิจฉัยก็มีสิทธิอุทธรณ์ต่อไปได้