ผมมีปัญหาถามอาจารย์ว่าจะเป็นทนายที่ดีได้อย่างไร

ผมจบ มสธ และ รามคำแหง เป็นคนต่างจังหวัด อยากเป็นทนายที่เก่งและดี แต่ปัญหาคือ เรื่อง การเรียนรู้  ในแง่การปฎิบัติ เพราะมีข้อจำกัดในเรื่องการเรียนจากผู้รู้ คือทนายรุ่นก่อน

เนื่องจากผมไม่อาจเข้าไปฝึกในสถานที่มีงานมากพอจะเรียนรู้ได้  อยู่แต่สำนักงานเล็ก งานเดือนหนึ่งมีสัก ๑-๒ case  งานทนายความน้อยมาก  อาจเป็นเพราะคนไม่ค่อยมีเงิน  แม้มีความ อีกประการ ก็จะไปยังสำนักงานที่มีชื่อเสียง  ซึ่งเราไม่อาจมีโอกาสเช่นคนอื่น ไม่มีเส้นสายใด 

ความมีน้ำใจ จากคนในอาชีพเดียวกัน ผมเห็นว่าแม้พอมี แต่ก็น้อยคน เห็นหนทางลำบากในการเรียนรู้ และคงกับอาชีพนี้

อยากช่วยชาวบ้านแต่ก็กลัวความไม่มีประสบการณ์ของเราก่อความผิดพลาดและเป็นผลเสียกับเขา เพราะเราไม่มีครู มีแต่ตำรา  ตั้งแต่เรียน จนสอบได้ตั๋วทนายความ  คำว่าฝึกงานในสำนักงาน แม้ผ่านก็เหมือนไม่ผ่าน เพราะ case ผ่านมือน้อยมาก

ผมอนาจใจเหมือนกันเมื่ออ่านข้อความที่มีคนบ่นถึงทนาย ที่เอารัดเอาเปรียบได้เงินไปแล้วไม่ทำงานให้กับผู้ว่าจ้าง   ที่จังหวัดบ้านนอก อย่างผม ทนายกับได้ค่าจ้างน้อย แถมไม่พอ ถึงเวลาเสร็จความจากศาล ก็ไม่จ่ายค่าตอบแทนให้อีก หลายคดี  แต่ผมไม่ว่าหรอก หากเขาไม่มีจริง   ( แต่ก็มีที่โกหกทนายก็คงมาก เพราะมีเงินเสียค่าปรับศาล เสียค่าประกัน แต่ไม่มีให้ทนาย)

อยากได้ข้อคิดในการทำงาน ในการเรียนรู้งานครับ  ส่วนใหญ่จะไม่มีงานผมก็อ่านหนังสือ และไปฟ้งทนายเก่าเขาว่าความกัน ได้เรียนรู้มั่ง แต่ก็ไม่ทั้งหมด เพราะไม่อาจเห็นสำนวนได้ เพราะเรามิใช่คู่ความในคดีครับ

อยากให้อาจารย์แนะนำ ว่าจะก้าวสู่เส้นทางนี้ได้อย่างไร เมื่อเราไม่มีเส้นสายเพื่อไปฝึกงานกับเขา

   ถ้ามีเวลาว่าง ก็ลองไปที่ศาล เวลาเขามีการพิจารณาคดีที่เปิดเผย ก็ลองเข้าไปนั่งฟังทนายความเขาซักพยาน บางทีก็อาจจะได้อะไรติดมือกลับบ้านได้เหมือนกัน นอกจากนั้น หากหมั่นอ่านคำพิพากษาฎีกาให้ละเอียด ก็จะเห็นแง่มุมการสู้คดีของทนายความได้ไม่น้อย

   ในส่วนที่จะเป็นทนายความที่ดีนั้น  เพียงแต่นึกถึงหัวอกคนที่มีคดี แล้วพยายามทำให้ดีที่สุด ไม่โลภ ไม่เบียดบัง ก็น่าจะเป็นทนายความที่ดีได้