เรียน ท่านอาจารย์มีชัย ที่เคารพ

ดิฉันเป็นนักศึกษากฎหมาย มีคำถามสงสัยอยากถามอาจารย์เกี่ยวกับการตีความข้อกฎหมายใน ประมวลกฎหมายอาญาที่ดิฉันกำลังศึกษาอยู่คะ

 ในเรื่องของหน่วงหนี่ยวกักขัง มาตรา 326 และมาตรา 328 ในเมื่อมาตรา 328 เป็นบทบัญญัติให้ต้องได้รับโทษหนักขึ้นเพราะการใส่ความนี้เป็นการก่อให้เกิดความเสียหาย ได้อย่างกว้างขวางแล้ว ดังนั้นการจะกระทำความผิดตามมาตรา 238 ซึ่งเป็นบทบัญญัติให้ต้องได้รับโทษหนักขึ้น จะต้องเป็นความผิดตาม มาตรา 236 ก่อนคือจะตอ้งมีความผิดฐานหมิ่นประมาทเกิดขึ้นก่อนตามองค์ประกอบแห่งความผิด    1.ผู้ใด  2.ใส่ความ  3.ผู้อื่น   4. ต่อบุคคลที่ 3   5.โดยน่าจะก่อให้เกิดควมเสียหาย   6.เจตนา   แล้วถ้าการใส่ความนั้นเป็นการโฆษณา ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายในวงกว้าง ผู้กระทำความผิดจึงควรได้รับโทษตามมาตรา 328 ซึ่งเป็นบทบัญญัติให้ต้องได้รับโทษหนักขึ้น

ดิฉันได้อ่านคำอธิบายบทบัญญัตินี้ซึ่งผู้เขียนได้กล่าวไว้ว่า การวินิจฉัยว่าเป็นความผิดสำเร็จหรืออยู่ในขั้นตอนของการพยาพยามกระทำคววมผิดตามมาตรา 328 นั้น น่าจะใช้หลักเกณฑ์เดียวกับการวินิจฉัยความผิดตามมาตรา 326 คือเพียงการวางหนังสือพิมพ์โดยไม่ปรากฎว่าผู้หนึ่งผู้ใดปม้แต่คนเดียวอ่านหนังสือพิมพ์นึ่งจึงน่าจะเป็นแค่การพยายามกระทำความความผิดเท่านนั้น ไม่ใช่การกระทำความผิดสำเร็จแต่อย่างใด "..........ถ้าปิดประกาศแล้วยังไม่มีคนอ่านก็ยังไม่เป็นความผิดสำเร็จ" ถ้าถือตามความเห็นก็ต้องถือว่าเป็นความพยายามจกว่าจะมีผู้อ่าน เช่นนี้ ด้วยความเคารพท่านผู้เขียน   ดิฉันเห็นว่า การที่จะเป็นความผิดตามมาตรา 238 ซึ่งเป็นบทยัญญัติให้ต้องรับโทษหนักขึ้นนั้น จะต้องผิดสำเร็จตามมาตรา 236 ก่อนคือจะต้องมีบุคคลที่ 3 ผู้รับทราบข้อความแล้วจึงมาดูว่าการใส่ความนั้นเป็นการกระทำที่ต้องได้รับโทษหนักขึ้นตามมาตรา 238 หรือเปล่า(ถ้าผลแห่งการกระทำนั้นเป็นการเสียหายอย่างกว้างขวาง) ดิฉันจึงเห็นว่าความผิดตามมาตรา 238 นี้จึงไม่น่าจะมีการพยามกระทำความผิด ต้องเป็นความผิดสำเร็จไปเลย

ในฐานะที่ดิฉันเป็นผู้ที่เริ่มศึกษากฎหมายอย่างจริงจัง และด้วยความรู้ทางกฎหมายมที่มีน้อย   ดิฉันพยายามหาคำตอบด้วยตัวเองแล้วแต่ยังไม่ได้คำตอบที่แท้จริง ดิฉันรบกวน ขอทราบความเห็นของท่านมีชัย เกี่ยวกับข้อกฎหมายข้อนี้ด้วยคะ

ด้วยความเคารพเป็นอย่างสูง

เรียน wan

      เมื่อมีข้อสงสัยหรือไม่เข้าใจก็ต้องถามอาจารย์ที่สอน