กราบเรียน    ท่านมีชัยที่เคารพรักอย่างสูง

       ดิฉันขอเรียนถามท่านดังนี้ค่ะ  ได้โปรดกรุณาให้คำแนะนำด้วยค่ะ

1.  ดิฉันกับสามีทำข้อตกลงในการแยกกันอยู่ชั่วคราวกันโดยระบุในข้อตกลงกันว่าจะไม่หย่าขาดจากกันเพราะดิฉันรับไม่ได้ที่เขามีเมียน้อยและเพื่อความสบายใจของดิฉันกับเขาที่ไม่ต้องทะเลาะกันให้ลูกๆเห็นรายวันโดยที่เขาจะยังรับผิดชอบค่าใช้จ่ายต่างๆของลูกๆและผ่อนบ้านให้เหมือนเดิม ขณะนี้เขาได้ย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดและไปอยู่กินกับภรรยาน้อยแล้ว ข้อตกลงที่ดิฉันทำร่วมกันกับเขาจะมีผลบังคับอะไรต่อเขาและดิฉันหรือไม่ พยายามพูดคุยกับเขาแล้วไม่เป็นผลอะไร  หากดิฉันจะใช้วิธีไปพบกับผู้บังคับบัญชาของเขาและนำข้อตกลงที่มีและเป็นลายลักษณ์อักษรไปพบหัวหน้าจะถือได้ว่าดิฉันทำตัวเป็นปฏิปักษ์ต่อเขาได้หรือไม่และจะทำให้เขาสามารถฟ้องหย่าดิฉันได้หรือไม่ค่ะ

2. ดิฉันไม่ต้องการที่จะหย่าขาดจากเขาเพราะมีภาระผูกพันธ์กันทั้งหนี้สินและทรัพย์สิน แต่ดิฉันสามารถฟ้องเรียกค่าทดแทนจากภรรยาน้อยเขาได้หรือไม่โดยที่ไม่ต้องฟ้องหย่าในข้อหาการล่วงละเมิดสามีดิฉัน

3.  ในการที่เขาไปมีภรรยาน้อยดิฉันเองไม่ได้มีส่วนรู้เห็นด้วยแต่อย่างใดดิฉันจึงออกมาปกป้องสิทธิของดิฉันโดย1.ขอร้องผู้หญิงคนนั้น2.เรียนให้ผู้บังคับบัญชาทั้งเขาทั้งคู่ได้ทราบเป็นการเบื้องต้นแล้ว  ดิฉันจะมีความผิดอะไรหรือไม่ ดิฉัน+เขา+ภรรยาน้อยทำงานราชการทั้งหมด

4.  ขณะนี้สามีที่เคยกลับบ้านมาดูแลลูกๆและให้ความอบอุ่นแก่ลูกๆกลับหายหน้าหายตาไปได้ร้องขอเขาให้มาดูแลลูกๆที่เล็กมาก ทั้งสองคน เขาก็ปฏิเสธ หากดิฉันจะใช้สิทธิของภรรยาที่ถูกต้องดำเนินการอะไรได้บ้าง ค่ะ

ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ท่านกรุณาให้คำแนะนำค่ะ

เรียน คุณพักตร์พิไล

     1. ไม่มีผลอะไรนอกจากเป็นหลักฐานว่าจะแยกกันอยู่ ซึ่งเมื่อครบ ๓ ปี แล้ว ต่างฝ่ายต่างก็มีสิทธิฟ้องหย่าได้

     2. ฟ้องได้

     3. ไม่มีความผิดอะไร เพราะเป็นการปกป้องสิทธิของคุณ และโดยเหตุที่เขาเป็นฝ่ายผิด คุณจึงมีสิทฺธิฟ้องหย่าได้  แต่ถ้าเมื่อครบ ๓ ปีที่แยกกันอยู่แล้ว เขาก็จะมีสิทธิฟ้องหย่าคุณได้ด้วย

     4. ฟ้องเรียกค่าเลี้ยงดูได้