สิทธิของบุคคลทั่วไป กับสิทธิของบุคคลสาธารณะต่างกันหรือไม่

การตัดสินใจดำเนินการใดๆของนายกรัฐมนตรี ประชาชนมีสิทธิวิพากวิจารณ์หรือไม่ ถ้ามีคนเห็นว่า การตัดสินใจนั้นๆ แสดงให้เห็นได้ว่า คนใกล้ชิดได้ผลประโยชน์ แต่นายกก็พูดว่า ผลประโยชน์นั้นเกิดขึ้นเองโดยบริสุทธ์ใจ

ในยุคที่รัฐสภาไม่มีวันที่จะเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจ ใครจะกำกับการทำงานของท่านนายกรัฐมนตรี

ทางออกที่เหมาะสม ควรจะเป็นเป็นอย่างไร

    คนสาธารณะย่อมตกอยู่ภายใต้การวิจารณ์ของประชาชนได้ตราบเท่าที่เป็นการวิจารณ์อย่างเป็นธรรม และตามความเป็นจริง  แต่การวิจารณ์กับการกล่าวหานั้นต่างกัน  การวิจารณ์หมายถึงการแสดงความเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับการกระทำหรือความคิด ด้วยเหตุผล แม้จะวิจารณ์รุนแรงอย่างไรก็ไม่มีความผิด  เว้นแต่การวิจารณ์ในเรื่องส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวข้องกับสาธารณะ แต่การกล่าวหานั้นหมายถึงไปกล่าวโทษว่าเขาทำการอย่างหนึ่งอย่างใดในทางที่ไม่ชอบหรือทุจริต ซี่งกับบุคคลสาธารณะในบางเรื่องก็อาจกล่าวหาได้ แต่เรื่องที่กล่าวหานั้นต้องสามารถพิสูจน์ได้ว่าเป็นความจริง เพราะถ้าไม่สามารถพิสูจน์ได้ก็จะกลายเป็นความผิดฐานหมิ่นประมาทได้  คนสาธารณะหรือคนธรรมดาย่อมมีสิทธิในการปกป้องความเป็นอยู่ส่วนตัวหรือชื่อเสียงของเขาได้เหมือน ๆ กัน ไม่ใช่ว่าพอเป็นคนสาธารณะแล้วใครจะกล่าวร้ายเขาโดยไม่เป็นความจริงได้  

    เช่น ถ้ามีคนกล่าวหาว่าคนใกล้ชิดนายกรัฐมนตรีคนหนึ่งทุจริต แล้วนายกรัฐมนตรีคนนั้นพูดว่า ประโยชน์ที่เขาได้รับนั้นเป็นการได้รับโดยสุจริต  คนทุกคนก็อาจวิจารณ์ในทำนองเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วยกับนายกรัฐมนตรีได้ว่าความเห็นเช่นนั้นถูกหรือผิด หรือจะก่อให้เกิดความเสีัยหายแก่การบริหารบ้านเมืองอย่างไร  แต่ไม่มีใครมีสิทธิไปวิจารณ์แล้วกล่าวหาว่าการที่นายกรัฐมนตรีพูดเช่นนั้นเพราะนายกรัฐมนตรีร่วมทุจริตกับเขาด้วย ถ้าใครไปแสดงความเห็นเช่นนั้นเข้า นายกรัฐมนตรีก็มีสิทธิจะฟ้องร้องทั้งทางแพ่งและทางอาญาได้ เว้นแต่คนที่พูดนั้นจะมีหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่านายกรัฐมนตรีได้ร่วมทุจริตตามที่กล่าวหาจริง

      กลไกในการควบคุมโดยผ่านทาง ปปช.และวุฒิสภายังใช้ได้อยู่