เรียน ท่านอาจารย์ที่เคารพ

             ผมได้ยินได้ฟังกรณีของคุณหญิงจารุววรรณ เกี่ยวกับตำแหน่งในสตง.แล้วหงุดหงิดมาก ไม่รู้ว่าขณะนี้เกิดอะไรขึ้นกับกระบวนการทางกฏหมายในเมืองไทย ผู้ร่างรัฐธรรมนูญ วิธีพิเคราะห์ของศาลรัฐธรรมนูญ การตีความกฏหมายของท่าน สว. และผู้สนใจอื่น ๆ และขณะนี้เกือบจะถึงทางตันก็ว่าได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป ผมมีข้อสงสัยดังนี้

             ๑ ในส่วนที่ว่าคุณหญิงยังดำรงตำแหน่งอยู่เพราะยังไม่มีโปรดเกล้าให้พ้นจากตำแหน่งนั้น มีปรากฏข้อความในรัฐธรรมนูญหรือกฏหมายอะไรข้อใหนครับ เพราะผมยังไม่เคยได้ยินมาก่อน ข้าราชการอื่น ๆ มีกรณีเช่นนี้หรือไม่ครับ

             ๒. มีผู้กล่าวว่าเมื่อการสรรหาเป็นโมฆะ ก็หมายความว่าคุณหญิงยังไม่เคยได้รับการคัดสรรมาก่อน กล่าวคือยังไม่เคยเป็น เมื่อยังไม่เคยเป็นจะต้องลาออกหรือโปรดเกล้าให้ออกทำไม

 เรื่องนี้ท่านมีความเห็นอย่างไร

              กราบเรียนมาด้วยความเป็นห่วงชาติบ้านเมืองเป็นอย่างมาก รู้สึกเหมือนว่าท่านผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ทั้งหลายเอาบ้านเมืองของผมมาเป็นของเล่น แสดงพลังบารมีกัน และห่วงนักกฏหมายรุ่นใหม่ ๆ จะเรียนรู้และซึมซับแนวงทางที่ไม่เกิดผลดีแก่บ้านเมืองนี้ไปใช้ในอนาคตครับ

               จากคนเสียภาษี

เรียน นิติธรรม

      1.ตามรัฐธรรมนูญมาตรา ๓๑๒ วรรคเจ็ด บัญญัติว่า คุณสมบัติ ลักษณะต้องห้าม การสรรหา และการเลือกและการพ้นจากตำแหน่งของกรรมการตรวจเงินแผ่นดินและผู้ว่าการตรวจเงินแผ่นดินรวมทั้งอำนาจหน้าที่ฯลฯ ให้เป็นไปตามกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการตรวจเงินแผ่นดิน

      กฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่้าด้วยการตรวจเงินแผ่นดินบัญญัติไว้ในมาตรา ๓๓ ว่าผู้ว่าการตรวจเงินแผ่นดินมีวาระดำรงตำแหน่ง ๕ ปี และกำหนดไว้ในมาตรา ๓๔ ว่าผู้ว่าการตรวจเงินแผ่นดินอาจพ้นจากตำแหน่งก่อนครบวาระด้วย ๖ สาเหตุ คือ (๑) ตาย (๒) มีอายุครบ ๖๕ ปีบริบูรณ์ (๓) ลาออก (๔) ขาดคุณสมบัติหรือมีลักษณะต้องห้าม (๕) กระทำการฝ่าฝืนมาตรา ๓๒ และ (๖) คณะกรรมการมีมติเอกฉันท์ให้พ้นจากตำแหน่งเพราะมีคามประพฤติเสื่อมเสียอย่างร้ายแรงฯลฯ และวุฒิสภาให้ความเห็นชอบด้วยคะแนนเสียงไม่น้อย ๓ใน ๔

       สำหรับกรณีของคุณหญิงจารุวรรณนั้น เป็นเรื่องที่ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่าการดำเนินการของประธานตรวจเงินแผ่นดินและวุฒิสภาเป็นการไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ และจากคำอธิบายของสำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ ว่า เสมือนหนึ่งไม่เคยได้รับการสรรหามาก่อน จะถูกผิดอย่างไรก็เป็นเรื่องที่จะวิจารณ์กันได้ แต่คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญนั้นรัฐธรรมนูญกำหนดให้ผูกพันองค์กรต่าง ๆ (มีข้อสังเกตว่า สถาบันพระมหากษัตริย์ไม่ใช่ "องค์กร")

      2  นั่นน่ะซี

      เรื่องที่เกิดขึ้นนั้น ถ้าย้อนไปพิจารณาเรื่องกันมาแต่ต้นก็จะเข้าใจได้ว่า เหตุทั้งนั้นเกิดจากการคนและองค์กรที่เกี่ยวข้องไม่สามารถแยกแยะอำนาจออกจากหน้าที่ได้ และเมื่อแยกไม่ได้จึงไม่รู้ว่ากรอบแห่งอำนาจอยู่ที่ใด อยากทำอะไรก็ทำกัน โดยไม่สนใจว่ากฎหมายจะเขียนไว้อย่างไร เมื่อเริ่มต้นผิดพลาด จึงกลายเป็นวัวพันหลักหรือลิงเหวี่ยงแหแก้ไม่หลุด