ผมเคยเข้ามาส่งคำถามในหลายครั้งหลายคราถึงท่านอาจารย์มีชัย

แต่สิ่งที่ประหลาดใจบางทีมีคำถามที่ถูกมองข้ามอยู่พอควรที่อาจารย์ไม่ตอบ

ทำไมคำถามบางข้ออาจารย์ไม่ตอบคำถามละครับ คำถามแนวไหนที่อาจารย์ไม่ตอบครับ

บางทีนึกไปนึกมาสงสารคนถามครับ เผื่อเขารอคอยความหวังให้อาจารย์ชี้ทางสว่าง

    ในการตอบคำถามนั้นมีหลักอยู่ว่า ถ้าเป็นคำถามที่ถามมาอย่างสุภาพ ไม่ระรานคนอื่นหรือก่่อให้เกิดความเสียหายแก่คนอื่นอย่างจงใจ หรือเป็นการเผยแพร่สิ่งที่ไม่ควรได้รับการเผยแพร่ ก็จะไม่ได้รับการนำขึ้นให้ปรากฏแก่คนทั่วไป  ส่วนคำถามที่ไม่เข้าข่ายดังกล่าว ก็จะนำขึ้นแสดงให้ปรากฏเพื่อผู้ถามจะได้ทราบว่าคำถามที่ถามมานั้นได้รับแล้ว จะได้ไม่ต้องส่งซ้ำ ๆ เข้ามาอีก

    คำถามที่นำขึ้นแสดงให้ปรากฏนั้น บางคำถามก็จะไม่ตอบ ด้วยหลักเกณฑ์ดังต่อไปนี้

    1. คำถามที่เป็นปัญหาในห้องเรียน ซึ่งส่วนใหญ่จะไม่ตอบ เพราะเป็นเรื่องที่ต้องไปค้นคว้ากันเองหรือไปสอบถามครูบาอาจารย์ได้  หรือบางทีดูเหมือนจะตอบแต่ก็ไม่ได้ตอบคำถามนั้น เป็นแต่เพียงกระตุ้นให้ไปค้นคว้าเอาเอง

    2. คำถามที่ถามอย่างสมมุติ 

    3. คำถามที่เป็นเชิงธุรกิจอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งถ้าขัดข้องอย่างไรผู้ถามก็ย่อมอยู่ในฐานะที่จะไปจ้างทนายความหรือที่ปรึกษากฎหมายได้อยู่แล้ว  เว้นแต่เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พอจะอนุโลมให้ได้และผู้ตอบมีความรู้พอที่จะตอบให้ได้

    4. คำถามที่ไม่ได้เจาะจงถามมาที่ผม  หรือบางทีก็ถามทนายความบ้าง ถามกับคนทั่วไปบ้าง ผมก็เลยไม่รู้จะตอบทำไม เพราะผมก็ไม่ใช่ทนายความ

    5. คำถามที่ใช้ถ้อยคำเหมือนกับว่าผมมีหน้าที่ต้องคอยรับใช้

    6. คำถามที่จะต้องการการค้นคว้ามากมาย  ถ้าถามมาในวันที่มีคำถามน้อย ก็พอจะไปค้นคว้ามาให้ได้ แต่ถ้าถามมาในวันที่มีคำถามมาก ก็สุดปัญญาจะไปค้นมาให้ได้

    7. คำถามบางคำถาม ผมก็หมดปัญญาที่จะตอบให้ได้ เพราะไม่มีความรู้ ครั้นจะไม่นำขึ้น ก็จะส่งเข้ามาซ้ำ ๆ เพราะคนถามนึกว่าไม่ได้รับ

    ที่บอกว่า "นึกไปนึกมาสงสารคนถาม" น่ะ แล้วไม่สงสารคนตอบบ้างหรือ ในเมื่อคนถามถามกันมาทั้งเมืองในเรื่องร้อยแปด แต่คนตอบน่ะ มีคนเดียว  บางทีก็ต้องนั่งตอบจนดึกดื่น  บางทีเจอคำถามที่มีลักษณะเอาแต่ได้ ก็ต้องนั่งตั้งสติ คลายอารมณ์ เสียก่อน แต่แม้กระนั้นถ้าเห็นว่าเป็นคำถามที่น่าจะเดือดร้อนจริง ก็ยังตอบให้หลังจากที่ตั้งสติได้แล้ว