เรียนคุณมีชัย

ดิฉันได้อ่านคำกลอนของคุณมีชัยที่ว่า

พ่อแม่ดูแลเจ้า เพียรคอยเฝ้าให้เติบใหญ่ ยากแค้นแสนเข็ญใด ก็ทนได้ไม่ระอา......อ่านแล้วชอบมากๆ เนื่องจากเป็นความจริงอย่างยิ่งในชีวิตครอบครัวของดิฉันและชีวิตของคนส่วนใหญ่ที่ต่างคนต่างมีครอบครัวของตัวเอง มีเรื่องที่ต้องรับผิดชอบ จนไม่อาจรับผิดชอบพ่อแม่ของตนเองได้ ไม่มีแม้แต่เวลาที่จะสละให้ และแม่ก็เข้าใจ อภัยทุกอย่าง ดิฉันจึงอยากพิมพ์บทกลอนดังกล่าวทั้งบทในหนังสือที่ระลึกงานศพของพ่อและแม่ (ขณะนี้ยังมีชีวิตอยู่) เพื่อให้คนทั้งหลายได้อ่าน เผื่อว่าจักได้ข้อคิดบ้าง ให้นึกถึงตนเองยามชรา ขาดคนเอาใจใส่ จะได้หันมาเอาใจใส่พ่อแม่ตนเองเป็นการสร้างกุศลไว้ล่วงหน้า แม้ทำเพื่อตนเองก็ยังเป็นกำลังใจให้พ่อแม่บ้าง

จึงเรียนขออนุญาตมาด้วยความขอบพระคุณล่วงหน้าเป็นอย่างยิ่ง

ประภัสสร

เรียน คุณประภัสสร

        ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่ง  แต่กรุณาบอกชื่อคนแต่งด้วย