สวัสดีครับ ผมขอเรียนถามดังนี้นะครับ

       ตอนนี้ลูกชายผมมันกำลังหลงระเริงกับเมียน้อย  ซ้ำยังจะขอหย่ากับเมียแต่ง ซึ่งเมียแต่งเค้าเป็นคนดีมาก ลูกชายผมเป็นหนี้บัตรเครดิตมากมาย มาช่วงหลังไม่ยอมเข้าบ้านเลย (เราอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่) แล้วยังโทรมาให้เมียมันไปหย่า  เมียไม่ยอมเพราะไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลย  และครอบครัวผมก็ไม่ยอมเช่นกัน  ผมช้ำใจมากที่มีลูกแบบนี้ บางครั้งผมพูดอะไร มันก็จะเถียงและทำยังกะผมไม่ใช่พ่อมันตอนนี้ผมแทบจะไม่ให้มันมาใช้นามสกุลผมแล้ว  ถ้าผมอยากจะสิ้นสุดทุกอย่าง โดยปรึกษากับทุก ๆ คนว่า จะหย่าก็ได้ แต่ผมจะตัดมันออกจากโคตรเหง้าของผมได้มั้ยครับ  ผมจะไม่ให้มันใช้นามสกุลผมได้มั้ย และไม่ให้มันมายุ่งกับหลานผม(ลูกมันนั่นแหละ)ได้มั้ยครับ  ถึงผมจะเป็นพ่อมัน แต่ก็สุดจะทนกับพฤติกรรมของมันแล้ว สงสารสะใภ้กับลูก ผมกับเมียเป็นพ่อแม่มันเองแท้ ๆ มันยังเนรคุณได้ขนาดนี้เลย (ความจริงผมไม่อยากให้หย่า เพราะทางเราเป็นต่อทุกอย่าง เราไม่ผิดอะไรเลย แต่สะใภ้เค้าคิดมาก เค้ากลัวเมียน้อยจะมาดักทำร้ายลูก)

        ขอโทษนะครับที่วกวนไปหน่อย ผมเครียดมากครับ  ช่วยผมด้วยน่ะครับ ขอบพระคุณครับ

เรียน คุณวิจิตร

      ความเป็นบิดามารดากับบุตรนั้น เป็นเรื่องที่กฎหมายยอมรับตามสภาพของธรรมชาติ เมื่อเป็นพ่อลูกกันจริง กฎหมายก็ยอมรับรู้สถานะของความเป็นพ่อลูก และเมื่อกฎหมายรับรู้แล้ว ตราบเท่าที่ไม่มีข้อเท็จจริงว่าไม่ใช่พ่อลูกกันจริง ก็ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนแปลงได้  นอกจากนั้นเมื่อเป็นพ่อลูกกันแล้ว ลูกย่อมมีสิทธิใช้นามสกุลของบิดา  ซึ่งเป็นสิทธิตามกฎหมาย ไม่ใช่ตามใจสมัครของบิดา อย่างไรก็ตามเมื่อบุตรบรรลุนิติภาวะแล้ว หน้าที่ตามกฎหมายของบิดาที่จะต้องอุปการะเลี้ยงดูย่อมหมดไป  ดังนั้นสิ่งเดียวที่จะทำได้ในเวลาที่โกรธ ก็คือ ไม่อุปการะและไม่ให้ได้รับมรดก โดยวิธีทำพินัยกรรมยกทรัพย์มรดกให้คนอื่นไปเสียให้หมด  ถ้าไม่มีการทำพินัยกรรมอะไรไว้ แม้จะโกรธเกลียดอย่างไร ถึงเวลาเขาก็ได้รับมรดกในฐานะทายาทโดยธรรม