ข้าพเจ้า ค่ะ ตำแหน่งเจ้าหน้าที่บันทึกข้อมูล 1 ค่ะ ส่วนที่เทศบาล ฯ สมุทรปราการ ตำแหน่งนักวิชาการประชาสัมพันธ์ค่ะ
นายกเมืองพีทยา ( มองหน้า คิดนิดหนึ่ง) พูดตรง ๆ ว่า ตราบใดที่ผมยังเป็นนายกเมืองพัทยา ผมไม่ให้คุณเกิด
ข้าพเจ้า ท่านนายกค่ะ หนูมีความผิดอะไรหรือค่ะ ท่านถึงไม่ให้โอกาสหนู
นายกเมืองพัทยา ไม่ชอบขี้หน้า ไม่ถูกชะตา เราพยายามแยกให้อยู่ห่าง ๆ คนชั่ว ๆ ก็ยัง ( เสียงสูง และดัง )
ข้าพเจ้า ท่านนายกค่ะ คนชั่วที่ท่านพูด หมายถึง คุณสุรศักดิ์ หรือเปล่าค่ะ
นายกเมืองพัทยา ก็รู้ดีอยู่แล้ว
ข้าพเจ้า ท่านนายกค่ะ คุณสุรศักดิ์เป็นหัวหน้างานหนู แล้วหนูไปเกี่ยวอะไรกับคุณสุรศักดิ์ ละค่ะ
นายกเมืองพัทยา เอาง่าย ๆ ผมไม่ให้คุณอยู่ที่นี ไปที่อื่นเสียเถอะ เพราะผมมีอำนาจที่จะให้ หรือไม่ให้ก็ได้
ข้าพเจ้า ท่านนายกค่ะ ตลอดเวลา 2 ปี ที่ทำงานที่เมืองพัทยาก็ปฏิบัติเต็มความสามารถ และหนูก็มีผลงาน ท่านนายกก็ทราบ
นายกเมืองพัทยา ก็ยอมรับว่ามีฝีมือ ผมก็เคยเรียกใช้งานอยู่บ่อยทั้งที่บ้าน และที่ทำงาน แต่ไม่ให้อยู่
ข้าพเจ้า ท่านนายกค่ะ กรุณาแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวด้วยค่ะ เดือนขอความกรุณาท่านอีกครั้ง ขอทำงานพิสูจน์ตัวเอง
นายกเมืองพัทยา ( ลุกเดินออกห้องส่วนบริหารงานคลัง )
ข้าพเจ้า ( เดินตามขึ้นชั้น 3 ศาลาว่าการเมืองพัทยา ) ท่านนายกค่ะหนูมีลูก ครอบครัว และแม่ ต้องควรดูแล ที่ดิ้นรนต่อสู้ ก็เพื่อครอบครัว ขอความกรุณาหนูด้วย
นายกเมืองพัทยา ( ไม่พูดด้วยเดินเข้าห้อง )
ข้าพเจ้า ( ร้องไห้ พร้อมยกมือไหว้ แล้วเดินลงมาชั้นล่าง กลับเข้าไปพบหัวหน้างานการเงินและบัญชี ในขณะที่เดินเข้าไป มีเพื่อนข้าราชการได้พูดว่า ชีวิตรันทดจริง ๆ ๆ )
ข้าพเจ้าขอเรียกร้องความเป็นธรรมดังต่อไปนี้
1.ข้าพเจ้าขอความกรุณาช่วยเหลือ ให้ข้าพเจ้าได้บรรจุ ในตำแหน่ง
1.1 นักวิชาการประชาสัมพันธ์ 3 งานวิชาการ แขวงเกาะล้าน ( โครงสร้างอัตรากำลังใหม่)
1.2 เจ้าหน้าที่ระบบงานคอมพิวเตอร์ 3 งานวิจัยและประเมินผล ( โครงสร้างอัตรากำลังปัจจุบัน )
ซึ่งข้าพเจ้ามีความรู้ ความสามารถที่จะปฏิบัติงานได้เป็นอย่างดี โดยมีคุณวุฒิ ปริญญาตรี
สาขาวิทยาศาสตร์ เอกคอมพิวเตอร์
ข้าพเจ้าเป็นข้าราชการ สังกัดเมืองพัทยา มีความรู้ ความสามารถทางด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ และได้ปฏิบัติงานเป็นผู้ดูแลระบบคอมพิวเตอร์ เป็น Web master ของศาลาว่าการเมืองพัทยามาก่อน ปัจจุบันเป็น Web master ของสมาคมเทศบาลแห่งประเทศไทย ( WWW.tessaban.com ) ข้าพเจ้าได้รับความไม่
ยุติธรรมจากเรื่องนี้ ทำให้ขาดขวัญและกำลังใจเป็นอย่างยิ่ง ในทางกลับกัน ลูกจ้างชั่วคราวที่เข้ามาปฏิบัติงานยัง
ได้รับโอกาสจาก เมืองพัทยาให้เข้ามาบรรจุและแต่งตั้งในตำแหน่งต่าง ๆ มากมาย ยกตัวอย่าง เช่น
- นางสุรีย์รัตน์ สังเขียว ลูกจ้างชั่วคราว กองสวัสดิการสังคม เป็นผู้สอบได้ลำดับที่ 10 ตำแหน่งนักพัฒนาการชุม
ชน ของเทศบาลนครเมืองสมุทรปราการ เช่นเดียวกับข้าพเจ้า มาบรรจุและแต่งตั้งในตำแหน่งนักวิชาการการศึกษา สำนักการศึกษา
- นางสาวพนิดา เสนารีย์ ลูกจ้างชั่วคราวกองวิชาการและแผนงาน ผู้สอบได้ลำดับที่ 94 ของเทศบาลเมืองนคร
ปฐม ตำแหน่งเจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน 3 ทั้งที่กรอบอัตรากำลังไม่มี ก็ได้รับการบรรจุและแต่งตั้งจน
บรรจุได้ที่งานวิจัยและประเมินผล เมื่อเร็ว ๆ นี้
ข้าพเจ้ามีภาระต้องเลี้ยงดูมารดา บุตรที่ยังเล็ก และครอบครัวก็อยู่ในพื้นที่เมืองพัทยา บ้านพักอาศัยก็ยัง
ต้องเช่า หากต้องไปบรรจุที่จังหวัดอื่นก็คงลำบากแทบประคองครอบครัวไม่ได้ ทั้งในการบรรจุในตำแหน่งดังกล่าว ก็ไม่มีผู้ใดเสียประโยชน์ และเบียดบังโอกาสของผู้ใด
2.ข้าพเจ้าขอความเป็นธรรม กรณี ได้รับการเลือกปฏิบัติ จากผู้บังคับบัญชาระดับสูง ( นายกเมืองพัทยา )
เนื่องจากหลังที่มีการสนทนาระหว่างนายกเมืองพัทยา กับข้าพเจ้าแล้ว ในวันที่ 27 ธันวาคม 2547 ท่านนายกเมืองพัทยาได้ออกคำสั่งด้วยวาจาให้จัดสมุดลงชื่อในการปฏบัติงานใหม่ 1 เล่ม ให้คนขับรถ ขับรถไปให้ข้าพเจ้าลงชื่อปฏิบัติงานที่ศูนย์ประชาสัมพันธ์ ชาดหาดจอมเทียน โดยมีคำสั่งผ่าน ผู้อำนวยการกองฯ ว่าไม่ต้องให้ข้าพเจ้าเข้ามาในศาลาว่าการเมืองพัทยาโดยเด็ดขาด หากไม่ปฏิบัติตามจะตั้งกรรมการสอบสวน
เหตุผล ที่ข้าพเจ้าขอความเป็นธรรมในกรณีนี้มีดังต่อไปนี้
2.1.ข้าพเจ้าเป็นข้าราชการเพียงคนเดียวที่ต้องปฏิบัติเช่นนี้ ซึ่งจะต้องไปปฏิบัติงานตรงเวลาคือไม่เกิน 8.30 น ของทุก ๆ วัน โดยในการปฏิบัติงานที่ศูนย์ประชาสัมพันธ์ ชายหาดจอมเทียนนั้น มีลูกจ้างชั่วคราวของ งานประชาสัมพันธ์ จำนวน 2 คน และ ลูกจ้างชั่วคราวของงานส่งเสริมการท่องเที่ยว จำนวน 4 - 6 คน
ที่ไปปฏิบัติงานที่นั้นโดย ลูกจ้างชั่วคราวเหล่านี้เข้าทำงานที่ศูนย์ดังกล่าวในเวลา 10.00 น ซึ่งเมื่อข้าพเจ้าไปถึงที่
ทำงานก่อนก็ต้องเปิดประตู เตรียมสำนักงานให้พร้อมต่อการปฏิบัติงาน เช่น เปิดแอร์ จัดเก้าอี้ เตรียมเอกสาร เข็นบอร์ดประชาสัมพันธ์ เปิดม่าน กวาดขยะ เหลืออย่างเดียวที่ไม่ได้ทำคือ ล้างห้องน้ำ ห้องส้วม ส่วนลูกจ้างชั่ว คราวเมื่อมาทำงาน ก็ไม่ต้องทำอะไรเลย จะไปไหนมาไหนไม่ต้องขออนุญาต ตรงกันข้ามกับข้าพเจ้า ซึ่งเมื่อมี ความจำเป็นก็ต้องขออนุญาต ทุกครั้งไป ซึ่งข้าพเจ้าก็เข้าใจระเบียบดี แต่ในกรณีที่เข้าติดต่อที่ศาลาว่าการเมือง พัทยา ซึ่งเป็นหน่วยงานต้นสังกัดก็จะถูก ผู้อำนวยการกองวิชาการและแผนงาน เรียกมาตำหนิ ทุกครั้งไป สร้างความคับข้องใจ และเสื่อมเสียศักดิ์ศรีของความเป็นข้าราชการ และความเป็นมนุษย์ ได้รับความอับอาย จากเพื่อนร่วมงาน
