MeechaiThailand.com

ความคิดเสรีของมีชัย

เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว

เรื่องสั้น

จดหมายถึงนาย

	นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
	การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
	ค่าส่วนกลาง
	ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
	ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
อ่านทั้งหมด


	ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม

ปิดหน้าต่างนี้

คำถามที่	หัวข้อคำถาม	โดย	วันที่
012620	สภามหาวิทยาลัยกับการบริหารงานบุคคล	ผู้น้อย	7 ธันวาคม 2547

คำถาม

สภามหาวิทยาลัยกับการบริหารงานบุคคล
เรียน ท่านมีชัยที่เคารพ คำตอบใน ask๐๐๙๖๓ ของท่าน ทำให้ผมเข้าใจเจตนาของพ.ร.บ. ก.พ.อ. ว่า ต้องการให้สภามหาวิทยาลัยเข้ามาทำหน้าที่ในการบริหารงานบุคคลแทนในระหว่างที่กฎกติกาของ ก.พ.อ. ยังไม่ออกมา แต่เมื่อผมพิจารณาดูที่ มาตรา ๑๗ ที่ให้สภามหาวิทยาลัย เป็นผู้กำหนดหลักเกณฑ์ในการบริหารงานบุคคล (ตามกรอบที่ก.พ.อ. กำหนด) นั่นก็หมายความว่า เมื่อมีกฎ ก.พ.อ. ออกมา สภามหาวิทยาลัย จะต้องกำหนดหลักเกณฑ์เหล่านี้อีกครั้ง กรณีเช่นนี้ทำให้เห็นได้ชัดว่าบทบาทของสภามหาวิทยาลัยที่พึงมีต่อมหาวิทยาลัยขยับเข้ามาใกล้ตัวบุคคลากรมากขึ้น และสภามหาวิทยาลัยก็จะมีภาระกิจมากขึ้น และถึงแม้ว่าจะมีคณะกรรมการกลั่นกรองก่อนเสนอให้สภามหาวิทยาลัยพิจารณา ความรับผิดชอบก็คงต้องเป็นของสภามหาวิทยาลัยอยู่ดี ในกรณีที่สถาบันใดโชคดีมีผู้รู้ในเรื่องวิธีการกำหนดข้อกำหนดก็จะเป็นคุณ แต่หากสภาบันใดอ่อนแอทางด้านนิติศาสตร์ ก็จะเป็นภาระหนักของสภามหาวิทยาลัย ซึ่งผมคิดว่าเจตนาเดิมในองค์ประกอบของสภามหาวิทยาลัยที่ปรากฎใน พ.ร.บ. ของแต่ละสถาบัน คงไม่ได้คาดคิดจะต้องให้มาทำงานหนักในลักษณะเช่นนี้ เห็นได้จากจำนวนครั้งในการประชุมในละปี การให้ความสำคัญในการเข้าประชุมของกรรมการสภาฯ (ทราบดีครับ ว่าท่านติดภาระกิจ และท่านมาเป็นกรรมการให้เพื่อเป็นเกียรติให้แก่มหาวิทยาลัย) จำนวนและคุณภาพของเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ธุรการของสภามหาวิทยาลัยก็คงต้องทบทวนกันใหม่ ผมเข้าใจในลักษณะนี้ไม่ทราบว่าถูกต้องหรือไม่ครับ และก็ไม่คิดว่ากฎ ก.พ.อ. ที่จะออกมาใหม่จะมีโครงสร้างรูปแบบเดิมของกฎ ก.ม. อีก มิฉะนั้นแล้วจะทำการปรับปรุงกฎหมายทำไม โจทย์ยากๆ แบบนี้สภามหาวิทยาลัยหลายแห่งต้องทำงานหนักแน่ เพราะผู้บริหารส่วนใหญ่เป็นนักวิชาการในสาขาอื่น และให้ความสำคัญกับงานบริหารงานบุคคลไม่มากเท่าที่ควร แต่ถ้ามีการวางแผนกันดีๆ บางทีโอกาสคราวนี้น่าจะแก้ปัญหาบางส่วนของพนักงานมหาวิทยาลัยได้บ้างครับ ขอแสดงความนับถือ ผู้น้อย

คำตอบ

เรียน ผู้น้อย พระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการสถาบันอุดมศึกษา ออกมาบนสมมุติฐานว่ามหาวิทยาลัยทั้งหลายที่เป็นของรัฐ จะออกนอกระบบ และแต่ละมหาวิทยาลัยจะมีระบบของตนเอง บุคลากรในมหาวิทยาลัยทั้งหลายจึงไม่มีสถานะเป็น "ข้าราชการ" กันอีกต่อไป ถ้าจะยังมีอยู่ก็เป็นเพียงเฉพาะกาล มหาวิทยาลัยของรัฐที่จะยังมีสถานะ "ส่วนราชการ" และ บุคลากรยังเป็น "ข้าราชการ" อยู่ ก็จะมีแต่สถาบันราชภัฏ ซึ่งได้ถูกยกฐานะเป็น "มหาวิทยาลัย" ทั้งหมด กฎหมายนี้จึงมุ่งไปที่ "มหาวิทยาลัยใหม่" ดังกล่าว สำหรับมหาวิทยาลัยเก่า ๆ ที่มีอยู่เดิมและยังไม่ได้เปลี่ยนสภาพเป็น "มหาวิทยาลัยในกำกับ" ของรัฐบาล นั้น เมื่อกฎหมายว่าด้วยข้าราชการพลเรือนในมหาวิทยาลัยถูกยกเลิกไปแล้ว จึงต้องเข้ามาอยู่ภายใต้กฎหมายระเบียบข้าราชการสถาบันอุดมศึกษาไปพลางก่อน ในลักษณะเฉพาะกาล กฎเกณฑ์กติกาต่าง ๆ ที่มีตามกฎหมายดังกล่าว จึงเป็นเรื่องของมหาวิทยาลัยราชภัฏ เมื่อมหาวิทยาลัยเก่า ๆ ต้องมาอาศัยกฎเกณฑ์ดังกล่าว จึงเป็นของธรรมดาที่จะเกิดความขลุกขลักไม่น้อย เพราะโครงสร้างเดิมยังล้าหลังอยู่ มหาวิทยาลัยเดิม ๆ ใดที่ออกนอกระบบได้เร็ว โครงสร้างของมหาวิทยาลัยนั้นก็จะได้รับการปรับเปลี่ยนให้ทันสมัย และไม่ต้องอยู่ภายใต้กฎหมายที่มีไว้เพื่อมหาวิทยาลัยราชภัฏ แต่มหาวิทยาลัยใดยังอยู่ในระบบ ก็อาจจะมีปัญหาอยู่บ้าง เพราะระบบเดิมที่วางไว้ในแต่ละมหาวิทยาลัย ไม่เอื้อต่อการดำเนินการงานตามกฎหมายใหม่ มีชัย ฤชุพันธุ์ 4 ธ.ค. 2547

มีชัย ฤชุพันธุ์
7 ธันวาคม 2547