MeechaiThailand.com

ความคิดเสรีของมีชัย

เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว

เรื่องสั้น

จดหมายถึงนาย

	นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
	การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
	ค่าส่วนกลาง
	ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
	ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
อ่านทั้งหมด


	ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม

ปิดหน้าต่างนี้

คำถามที่	หัวข้อคำถาม	โดย	วันที่
012563	หลักการในการเขียนกฎหมายหรือระเบียบ	ผู้น้อย	29 พฤศจิกายน 2547

คำถาม

หลักการในการเขียนกฎหมายหรือระเบียบ
เรียน ท่านมีชัยที่นับถือ ในการเขียนถ้อยคำในกฎหมายหรือระเบียบที่จะใช้บังคับในสังคมหนึ่งๆ สมควรที่จะคำนึงถึงความสามารถในการทำความเข้าใจในกฎระเบียบนั้นๆ ด้วยหรือไม่ ผมพบว่าในบางครั้งผู้เขียนกฎหมายหรือระเบียบใช้เทคนิคทางกฎหมายมาก เช่นจะต้องมีความเข้าใจโยงใยถึงกฎหมายพื้นฐานอื่นๆ มาก่อน จึงจะเข้าใจกฎหมายหรือระเบียบที่เขียนขึ้นอย่างถ่องแท้ โดยผู้เขียนประสงค์เพียงให้ได้ความกระทัดรัด ผมอยากทราบว่าในหลักการของวิชานิติศาสตร์ การปฏิบัติในลักษณะใดน่าจะเหมาะสมกว่า กล่าวคือเขียนให้ชัดเจนให้ผู้ถูกบังคับใช้สำนึกได้ในฉบับเดียว หรือเขียนให้กระทัดรัดโดยถือว่ามีบัญญัติไว้แล้วในกฎหมายหรือระเบียบอื่น ขอแสดงความนับถืออย่างสูง ผู้น้อย

คำตอบ

เรียน ผู้น้อย กฎหมายนั้นแม้จะใช้บังคับกับทุกคน แต่ก็เป็นศาสตร์ ๆ หนึ่ง ซึ่งจะต้องศึกษาเหมือนกับวิชาอื่น ๆ จึงจะรู้ได้ จริงอยู่ประชาชนถูกกำหนดว่าจะปฏิเสธว่าไม่รู้กฎหมายเพื่อให้ตนพ้นผิดไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนทุกคนจะสามารถรู้กฎหมายได้อย่างละเอียดลึกซึ้งโดยไม่ได้ศึกษากฎหมายมาเป็นพื้นฐาน เหมือนความรู้ทางด้านคอมพิวเตอร์ คนเป็นจำนวนมากรู้วิธีใช้ได้มากบ้างน้อยบ้าง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะรู้ลึกซึ้งถึงขนาดจะเข้าใจศาสตร์ที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ได้ทั้งหมด เมื่อไปพบอะไรใหม่ๆ เข้าก็ต้องศึกษา ถ้าไม่ศึกษาเองก็ต้องถามผู้รู้ เช่น เวลาที่พูดกันถึงเรื่องการ load ก็ไม่ปรากฏว่ามีใครพูดถึงแล้วจะอธิบายให้ฟังว่าแปลว่าอะไรและทำอย่างไร กฎหมายนั้นยิ่งเขียนยืดยาว ยิ่งมีปัญหามาก และมักจะเป็นปัญหาที่ไม่มีทางออก มีชัย ฤชุพันธุ์ 28 พ.ย. 2547

มีชัย ฤชุพันธุ์
29 พฤศจิกายน 2547