MeechaiThailand.com

ความคิดเสรีของมีชัย

เรียนรู้กฏหมายใกล้ตัว

เรื่องสั้น

จดหมายถึงนาย

	นายช่าง อบต กำหนดให้ใช้วิศวกรระดับเกินกว่าที่สภาวิศวกรกำหนด
	การยกเลิกกำนันผู้ใหญ่บ้าน
	ค่าส่วนกลาง
	ผู้ขออนุญาตปลูกสร้างเป็นเจ้าของอาคารแต่ผู้เดียวจริงหรือไม่
	ขอให้ศาลฎีกาแผนกคดีผู้บริโภครับคำขออนุญาตฎีกาอีกครั้งได้หรือไม่
อ่านทั้งหมด


	ถาม-ตอบ กับมีชัย จะเป็นกุญแจ ไขข้อข้องใจของทุกๆท่าน ในเรื่องกฎหมายและการเมือง โดยท่านอาจารย์มีชัย ฤชุพันธุ์ จะขจัดความสงสัยที่เกิดขึ้นของคุณให้หมดไป เมื่อคุณส่งคำถามเข้ามาที่นี่ ส่งคำถาม

ปิดหน้าต่างนี้

คำถามที่	หัวข้อคำถาม	โดย	วันที่
011943	ร้านค้าขายของชำ	ศักดิ์ชัย	17 กันยายน 2547

คำถาม

ร้านค้าขายของชำ
เรียนอาจารย์มีชัยที่เคารพ คือกระผมเปิดร้านค้าขายของชำเบ็ดเตล็ดอยู่ในต่างจังหวัด ห่างจากตัวอำเภอพอสมควร ก็พอขายได้ แต่ปัญหามีอยู่ว่าจะไม่ค่อยได้เงินสด จะเป็นเงินเซ็นมากกว่า เงินเซ็นก็ไม่ว่าถ้าเขาจ่าย หรือจ่ายตามกำหนด แต่นี่บางคนเขาไม่จ่ายเลย หรือหายไปเลย เพราะลูกค้าส่วนใหญ่ จะไม่ใช่คนในพื้นที่ เป็นคนที่อื่นมาทำงานกรีดยางพาราเขาจะย้ายสวนไปเรื่อยๆ และคนที่อยู่นานแล้วก็จะยืมเงินบ้างไม่มากแต่หลายคน ผมขอเรียนถามอาจารย์ดังนี้ 1. ผมจะมีวิธีการอย่างไรในการขายของเป็นเงินเชื่อ ให้เขาจ่ายให้หมดตามกำหนด จะต้องทำเป็นสัญญาหลักฐานอะไรบ้าง 2. การที่เขายืมเงินผมจะไม่ได้ทำสัญญาเงินกู้อะไรเลย เพราะเห็นว่าเป็นคนกันเองเห็นกันทุกวัน และยืมคนละไม่มาก 3. ถ้าทำสัญญาเงินกู้จะต้องทำอย่างไรบ้าง จะต้องไปซื้อใบสัญญาเงินกู้หรือทำขึ้นเอง (พิมพ์) ได้หรือไม่แล้วจะต้องติดแสตมป์หรือไม่ และต้องทำกี่ฉบับ 4. ยอดเงินขั้นต่ำเท่าไหร่ถึงทำสัญญาได้ และเขาไม่จ่ายเราไปฟ้องร้อง เงินน้อยๆ มันจะคุ้มกันหรือกับค่าใช้จ่ายในการฟ้องร้อง กระผมขอเรียนถามอาจารย์เพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ ศักดิ์ชัย

คำตอบ

เรียน คุณศักดิ์ชัย 1. วิธีที่ดีที่สุด ก็คือ ไม่จำเป็นก็อย่าขายเชื่อ หรือถ้าจะขายเชื่อก็ให้มีคนค้ำประกัน การทำหนังสือสัญญา ไม่ได้ทำให้เกิดผลเปลี่ยนแปลงไป เพราะการซื้อขายของอย่างนั้นเพียงแต่ซื้อและขายกันด้วยวาจาและส่งมอบสินค้า ก็เป็นสัญญาที่ฟ้องร้องกันได้ เพียงแต่ว่าจำนวนเงินไม่มากพอที่จะลงทุนไปฟ้องร้อง เรียกว่าฟ้องแล้วก็ไม่คุ้ม แต่ในกรณีที่จะให้มีคนค้ำประกันนั้นต้องทำเป็นหนังสือระบุกันไว้ให้ชัดเจน แต่ก็อย่างว่าแหละ ถ้าทั้งคนซื้อและคนค้ำประกันหายไปทั้งคู่ ก็คงไม่รู้จะไปเอาอะไรจากใครอยู่นั่นเอง อีกวิธีหนึ่ง ก็คือไปตกลงกับนายจ้าง ให้เขาช่วยหักเงินชำระค่าสินค้าให้ โดยอาจให้เปอร์เซ็นต์เขาบ้างเล็กน้อย 2. การยืมเงินถ้าเกิน 50 บาท ต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือจึงจะฟ้องร้องบังคับกันได้ 3. แบบฟอร์มมีขายทั่วไป ไปซื้อมาสักใบหนึ่ง แล้วพิมพ์เอาเองก็ได้ ส่วนอากรแสตมป์นั้น ดูเหมือนต้องติดในอัตรา 2000 ต่อ 1 บาท 4. ถ้าไม่เกิน 50 บาท ก็ไม่ต้องทำก็ได้ แต่ไม่ว่าจะทำหรือไม่ทำเป็นหนังสือ ก็คงไม่คุ้มกับการไปฟ้องร้องอยู่นั่นเอง มีชัย ฤชุพันธุ์ 16 ก.ย. 2547

มีชัย ฤชุพันธุ์
17 กันยายน 2547