คนบางคนก็โชคดีที่ได้คู่ที่มีความดี หรือความนุ่มนวล หรือความ romantic อยู่แล้วเป็นนิสัย แต่ความดีเหล่านั้นเมื่อทำ ๆ ไปเป็นประจำ ก็จะกลายเป็นของปกติธรรมดา และมองไม่เห็น หรือถึงเห็นก็จะถือว่า เป็นหน้าที่ที่ต้องทำอยู่เป็นประจำแล้ว เมื่อใดที่เขาลดความดีนั้นลงไปบ้าง จะด้วยเหตุใดก็ตาม แม้ความดีที่ยังมีเหลืออยู่ เมื่อเทียบกับคนทั่วไปแล้ว ก็จะถือว่าเป็นโชคดีอยู่ นั่นเอง แต่อีกฝ่ายหนึ่ง จะเกิดความรู้สึกเป็นทุกข์เป็นร้อน และมองไปว่าฝ่ายที่ทำความดีนั้น กลายเป็นคนไม่ดีไปเสียแล้ว

เหมือนกับคนที่เคยมีเงินใช้วันละ 10,000 บาท ต่อมาฐานะฝืดเคืองลง มีเงินใช้เพียงวันละ 5,000 บาท ความทุกข์ก็เกิด

ในขณะที่คนอีกคนหนึ่งมีเงินใช้วันละ 100 บาท

ต่อมาฐานะดีขึ้นได้ใช้เงินวันละ 150 บาท ก็เกิดความสุขขึ้นอย่างมาก

ทั้ง ๆ ที่ถ้าดูจำนวนเงินแล้วคนที่มีเงินใช้วันละ 5,000 บาท น่าจะยังมีความสุขดีกว่า แต่ถ้าไปถามทั้งสองคนนั้นดู คนที่มีเงินใช้วันละ 5,000 บาท กลับจะรู้สึกอิจฉาความสุขของคนที่มีเงินใช้เพิ่มขึ้นเป็น 150 บาท เพราะนึกไปเสียว่าเป็นการพัฒนาไปในทางที่สูงขึ้น ส่วนตัวเองนั้นเป็นการพัฒนาไปในทางที่ต่ำลง แต่ถ้าไปถามคนที่มีเงินใช้ 150 บาท ก็จะบอกว่าถ้าเขามีเงินใช้วันละ 5,000 บาทเขาจะเหมือนขึ้นสวรรค์

อีกตัวอย่างหนึ่งที่สามีเลิกงานแล้ว ตรงกลับบ้านทุกวัน ต่อมาเขามีธุระปะปัง กลับบ้านตรงเวลาบ้างไม่ตรงเวลาบ้าง ภรรยาที่ไม่รู้จักคิด ก็จะเป็นทุกข์เป็นร้อนว่าสามีเปลี่ยนไป โดยไม่ถามไถ่ถึงสาเหตุ ตรงกันข้ามกับอีกครอบครัวหนึ่ง ที่สามีชอบไปสังสรรค์กับเพื่อน หลังจากเลิกงานแล้วเป็นประจำ ต่อมาเกิดเบื่อจึงไปบ้างไม่ไปบ้าง วันไหนที่เขากลับบ้าน ภรรยาก็จะเกิดความสุขขึ้น ทั้งๆ ที่ถ้านับจำนวนวันที่เขากลับบ้านตรงเวลา ยังอาจน้อยกว่าอีกครอบครัวหนึ่งด้วยซ้ำไป

เหตุทั้งนี้ก็คงเนื่องจากคนที่มีเงิน 5,000 บาท หรือคนที่มีสามีกลับบ้านตรงเวลา ไม่รู้จักคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ หรือไม่รู้จักหาความสุขจากสิ่งที่มีอยู่

ดังนั้น สิ่งที่มีอยู่แล้วถ้าเป็นของดี จึงต้องคอยหมั่นให้กำลังใจ แก่คนที่ทำอยู่เสมอ เพื่ออย่างน้อยเขาจะได้รู้ว่า สิ่งที่เขาทำนั้นมีคนเห็นคุณค่า และเป็นความชื่นใจของคนที่เขารัก ซึ่งจะทำให้มีความสุข กับการทำเช่นว่านั้นไปในตัวด้วย ในขณะเดียวกันถ้ามีความเปลี่ยนแปรไปบ้าง ก็ต้องเข้าใจในความจำเป็น หรือถ้าไม่เข้าใจต้องไถ่ถาม และตราบเท่าที่สิ่งที่เขายังทำอยู่นั้น ยังอยู่ในเกณฑ์ที่น่าพึงพอใจ ก็ควรพอใจในสิ่งที่มีอยู่ แทนที่จะทำให้สิ่งที่ยังหลงเหลืออยู่ ต้องหมดสิ้นไป หรือหมดความหมาย