คนที่อยู่ด้วยกันนั้น สิ่งที่นำความท้อแท้และเบื่อหน่ายที่สุด ก็คือ การที่ไม่ว่าฝ่ายหนึ่งจะพูดหรือทำอะไร อีกฝ่ายหนึ่งก็จะดูเป็นเรื่องไม่ดีไปเสียหมด หรือในทางกลับกัน การที่อีกฝ่ายหนึ่งทำอะไรแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องะไร อีกฝ่ายหนึ่งก็พูดแต่คำว่า "ดีแล้วนี่" ไม่ว่าจะเห็นดีเห็นงามไปทุกเรื่อง โดยไม่ออกความเห็นอะไรเลย หรือเป็นเพราะไม่สนใจไปเสียทุกเรื่อง เมื่อนานๆ เข้า อีกฝ่ายหนึ่งก็จะเบื่อ และไม่อยากพูดคุย หรือเล่า หรือปรึกษาหารืออะไรอีกเลย การต่อปากต่อคำในเชิงสร้างสรรค์ หรือยั่วเย้ากระเซ้าแหย่บ้างเป็นครั้งคราว (อย่างไม่รุนแรงนัก) การรับฟังอย่างสนใจ และออกความเห็นตามควรแก่กรณีและให้กำลังใจ หรือทักท้วง หรือเสนอแนะบ้าง ในกรณีที่มองเห็นช่องโหว่ หรือความไม่รอบคอบ ก็จะทำให้ทั้งสองฝ่าย พูดคุยกันได้อย่างออกรสชาติ และเมื่อใดที่ได้รับการสนับสนุน หรือกำลังใจจากอีกฝ่ายหนึ่ง ก็จะเป็นการสนับสนุน และกำลังใจที่มีคุณค่ายิ่งกว่าสิ่งใดทั้งหมด