เรียนท่านอ.มีชัย

      ดิฉันมีเรื่องเรียนถามท่านอาจารย์ค่ะ คือหลานชายได้หย่าขาดจากภรรยาเมื่อพ.ค.55 และได้ลงในหนังสือหย่าว่าจะจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตร2คนอายุ4ปีและ2ปี เป็นเงิน5000บาททั้งๆที่ตัวเองมีเงินเดือนแค่6000บาทค่าเล่าเรียนเด็กออกคนละครึ่ง ปรากฎว่าเดือนแรกจ่ายให้อดีตภรรยา2000บาท จากนั้นเงินไม่พอ ดิฉันก็ให้เขาไปตกลงกับทางยายของเด็กว่าขอจ่ายแค่ 2500 บาทซึ่งทำหน้าที่เลี้ยงดู(อยู่บ้านเดียวกับลูกสาว)ก็ได้จ่ายไปแล้วเดือนมิย. และก.ค. ส่วนอีก2500 ดิฉันได้กันเงินส่วนนี้ฝากเข้าธนาคารให้หลานเพราะให้ไปผู้ใหญ่ใช้หมด อนาคตเด็กจะไม่มีใช้จ่าย โดยที่ส่วนนี้แม่ของเด็กไม่ทราบเรื่องเพราะถ้าทราบคงขอเบิกเงินแน่ ทางแม่เด็กพอเงินขาดมือก็จะเรียกร้องเงิน5000บาทนี้(ไม่ทราบว่าแม่บอกลูกสาวบ้างรึเปล่าว่าได้รับ2500บาทแล้ว)พร้อมกับบอกจะไปฟ้องหัวหน้างานของหลานส่วนค่าเล่าเรียนทางแม่เด็กก็ผิดสัญญาไม่มีจ่ายขอให้ทางหลานชายช่วยออกให้ก่อนค่ะ ดิฉันอยากทราบว่าเงินส่วนที่เราฝากให้ชื่อเด็กถือว่าเป็นเงินค่าเลี้ยงดูไหมคะ แล้วแม่เขาจะสามารถดำเนินการกับหลานดิฉันอย่างไรบ้าง ถ้าฟ้องแล้วหลานชายไม่มีเงินให้ศาลจะให้ลดค่าเลี้ยงดูไหมคะและจะต้องชดใช้จำนวนที่ขาดไปไหมคะ หรือทางหลานชายจะมีทางออกใดๆบ้าง ที่ดิฉันต้องเรียนถามเพราะทุกวันนี้ดิฉันเดือดร้อนต้องช่วยหลานชายออกค่าใช้จ่ายส่วนนี้ ทำไปเพราะเวทนาและเห็นแก่อนาคตของเด็กค่ะ

          ขอขอบพระคุณอาจารย์ล่วงหน้าค่ะ

เงินส่วนที่คุณฝากไว้นั้น ถ้าคุณฝากในนามของคุณเพื่อประโยชน์ของเด็ก เงินนั้นก็ยังเป็นของคุณ แม่เด็กคงมาเอาไปไม่ได้ เพียงแต่เมื่อหลานชายคุณผิดสัญญากับเขา เขาก็มีสิทธิฟ้องร้องเพื่อเรียกค่าเลี้ยงดูตามที่สัญญาไว้  ถึงตอนนั้นก็ให้หลานชายคุณไปศาลเพื่อขอให้ศาลลดตามฐานานุรูปของหลานชาย  อันความดีนั้น ต้องเป็นสิ่งที่ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน ไม่ทำให้สังคมเดือดร้อน  ถ้าทำให้ตัวเองเดือดร้อน ความดีนั้นก็ไม่พึงกระทำ  คุณอาจจะรักหลานชาย แต่ถ้าคุณช่วยเหลือเขาอยู่ตลอดไปจนคุณเองเดือดร้อน เขาก็จะไม่รู้จักโต ไม่รู้จักรับผิดชอบ อนาคตเมื่อคุณตายไปแล้ว เขาจะยิ่งลำบากกว่านี้