บริษัทผม ได้ทำประกันสุขภาพให้กับพนักงานแบบประกันกลุ่ม โดยสามารถไปรับการรักษาได้ตามโรงพยาบาลทั่วๆไปได้ปีละไม่เกิน30ครั้งๆ สำหรับผู้ป่วยนอกOPD (โดยพนักงานไม่ต้องจ่ายใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้นเวลาไปโรงพยาบาล)ซี่งจำนวนครั้งเท่ากับจำนวนวันที่กฎหมายแรงงานทีให้ลาป่วยได้30วัน ส่วนสำหรับผู้ป่วยทีต้องนอนรักษาที่โรงพยาบาล สามารถรักษาได้ไม่จำกัดจำนวน นอกจากนี้บริษัท ยังให้พนักงานมีสิทธิลาพักร้อน ได้17วันต่อปี

การที่บริษัทให้วันลาพักร้อน 17วัน ซื่งเมือเทียบกับตามกฎหมาย เพียง 6วัน บริษัท ก็เห็นว่า น่าจะเพียงพอให้พนักงานใช้พักผ่อน ในแต่ละปี      แต่เนื่อง จากมีพนักงานบางท่าน ที่ ลาป่วยประจำ เกือบจะทุกอาทิตย์บางครั้งหยุดต่อเนื่องกับวันหยุดนักขัตฤกษ์   ซึ่งจริงๆแล้วไม่ป่วยจริง   บริษัทจึงต้องการให้พนักงานไปพบแพทย์ ถ้า ป่วยจริง ซื่งบริษัท ก็เพื่มสวัสดิการประกันสุขภาพ ให้ เวลาไปพบแพทย์ก็ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้นและบริการก็ดีกว่า การใช้ประกันสังคม  สามารถไปใช้บริการในโรงพยาบาลชั้นนำทั่วไป เช่น บำรุงราษฎร์ สมิติเวช เป็นต้น   แต่เนื่องจาก พนักงานไม่ป่วยจริง จึงไม่ยอมไปพบแพทย์ แล้วอ้างว่าป่วย   ผมจะคำนวณให้ท่านดูนะครับ มีพนักงานท่านหนึ่งปฏิบัติดังนี้ ในหนึ่งปี มี 52สัปดาห์   วันหยุดนักขัตฤกษ์ 16วัน พักร้อน 17วัน ลาป่วย 30วัน รวมทั้งสิ้น 63วัน  สรุปพนักงานท่าน นั้น มาทำงาน แค่อาทิตย์ละ 3 - 4 วันเท่านั้น   แล้วท่านมีชัยคิดว่า บริษัท เดือดร้อนแค่ไหน แล้วพนักงานท่านนั้นก็อ้างกฏหมายแรงงานว่าเค้ามีสิทธิจะลาป่วยได้

เมื่อเป็นเช่นนี้ บริษัทจึงได้ออกกฎระเบียบและประกาศให้พนักงานทราบทั่วกันว่า พนักงานลาป่วยทุกครั้ง ถึงแม้จะไม่ถึง 3วัน ก็จะต้องไปพบแพทย์ และขอใบรับรองแพทย์มาด้วยทุกครั้ง, หากพนักงานไม่ยอมไปพบแพทย์ ก็จะไม่มีใบรับรองแพทย์มาให้     บริษัทจึงต้องการให้พนักงาน หักวันลาพักร้อนแทนวันทีขาดงานในกรณีที่ไม่มีใบรับรองแพทย์มาให้บริษัท      เนื่องจากบริษัทไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าป่วยจริงหรือไม่ เพราะไม่ได้ไปพบแพทย์    บริษัทเพียงต้องการให้พนักงานไปพบแพทย์ถ้าป่วยเพื่อรับการรักษาที่ถูกต้อง    แต่ไม่ใช่ให้พนักงานทีฉ้อฉลอ้างแง่กฏหมายแรงงานมาขู่หัวหน้างาน  แล้วหยุดท่องเที่ยวพักผ่อนแต่มาลาป่วยแทนแบบนี้  หรือวันไหนตื่นขึ้นมาขี้เกียจมาทำงาน ก็ลาป่วย