มีเรื่องของการใช้ดุลยพินิจของข้าราชการในกระบวนการยุติธรรมมาขอความเห็นจากอาจารย์ครับ

1.  ศาลจะตัดสินคดีอย่างไรก็ได้โดยไม่มีความผิดหรือครับ   เพราะชอบอ้างว่าเป็นการใช้ดุลยพินิจของศาล  มีกฏหมายไหนที่บอกว่าศาลตัดสินคดีอย่างไรก็ได้โดยไม่มีความผิด   ถ้าเป็นเช่นนั้นศาลก็จะแกล้งใครก็ได้ใช่ไหมโดยที่ไม่ผิด  ทั้งๆที่หลักฐานชัดเจนว่ามีความผิด

2.  อัยการกับตำรวจ  มักอ้างว่าตนจะสั่งคดีฟ้องหรือไม่ก็ได้  เป็นดุลยพินิจ  เอาผิดตนไม่ได้  หากเป็นเช่นนั้นถ้าคดีมีหลักฐานชัดว่าผู้ต้องหาทำผิดแน่นหนา   อัยการและตำรวจสั่งไม่ฟ้องก็ไม่มีความผิดใช่ไหมครับ

      1. ศาลมีหน้าที่ในการพิจารณาและตัดสินคดีให้เป็นไปตามกฎมหมาย ในการนี้กฎหมายจึงให้อำนาจหลายประการรวมทั้งการใช้ดุลพินิจ  โดยหน้าที่ของศาลจึงไม่ใช่ "ตัดสินอย่างไรก็ได้" เพราะกฎหมายกำหนดขั้นตอนในการพิจารณาและพิพากษาไว้อย่างละเอียด เช่น กฎหมายกำหนดว่า เมื่อใครกู้ยืมเงินใครไปแล้วก็มีหน้าที่ต้องใช้เงินคืนเขาพร้อมด้วยดอกเบี้ยตามที่ตกลงกัน (เท่าที่ไม่เกินกฎหมาย)  เมื่อทางพิจารณาได้ความว่า มีการกู้เงินกันจริง ผู้กุ้ได้รับเงินไปแล้ว และยังไม่ได้ชำระ และหนี้นั้นถึงกำหนดชำระแล้ว ศาลจะตัดสินตามความสงสารว่า ผู้กู้ยากจนจึงไม่ต้องชำระหนี้น่ะไม่ได้ ไม่ว่าจะสงสารอย่างไร ก็ต้องตัดสินให้ชำระหนี้พร้อมด้วยดอกเบี้ยตามที่โจทก์ฟ้อง เป็นต้น   ส่วนที่เข้าใจกันว่า มีหลักฐานชัดเจน แล้วศาลยังตัดสินไปอีกอย่างหนึ่งน่ะ ส่วนใหญ่มักจะเป็นเรื่องที่เข้าใจหรือรู้สึกเอาเองว่ามีหลักฐานชัดเจน  ศาลท่านมิได้ตัดสินตามความเข้าใจหรือตามความรู้สึกของใคร แต่ท่านตัดสินไปตามพยานหลักฐานที่ปรากฏอยู่ในสำนวน

     2. ทั้งอัยการและตำรวจ ต่างก็มีกลไกของกฎหมายที่เป็นกรอบในการทำงาน มีการตรวจสอบระหว่างกัน ไม่ใช่ใครนึกอยากทำอะไรก็ทำได้  แต่แน่ละในท่ามกลางคนหมู่มาก ก็อาจจะมีคนไม่ดีปะปนอยู่บ้าง บางคนก็อาจไม่สุจริต แต่ถ้ามีหลักฐานแห่งความไม่สุจริต ก็จะถูกลงโทษในภายหลังได้

      ไปแพ้คดีอะไรมาล่ะ