เรียนท่าน มีชัย

     ผมมีความอึดอัดกับท่าทีของรัฐต่อปัญหาชายแดนใต้เป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะในการจัดการกับผู้เสียชีวิตทั้งหลาย  เหมือนเป็นการกลบปัญหาไปพร้อมกับศพเหล่านั้นศพแล้วศพเล่าไม่มีจุดยุติ

     ศพครูจูหลิงต้องถูกกลบฝังในบ้านเกิดก็จริง แต่ชาวบ้านของครูจูหลิงจะต้องมีคำถามคาใจเป็นแน่ ว่าเหตุใดต้องไปเสียสละชีวิตในแดนเถื่อนแดนไกลขนาดนั้น มันกลายเป็นความภูมิใจที่แสนเศร้า

     ผมมีข้อเสนอแนะว่า รัฐควรจะดำเนินการประกาศจุดยืนในการแก้ปัญหาให้ชัดเจนเป็นรูปธรรมกว่าที่ผ่านมา โดยการกำหนดให้มีการสร้างอนุสาวรีย์แด่ผู้ทีเสียชีวิตในเหตุการณ์ชายแดนใต้ในฐานะวีรชนพิทักษ์แผ่นดินไทย ให้มีการจารึกนามผู้เสียชีวิตทั้งหลายไว้ที่อนุสาวรีย์แห่งนี้ เพื่อเป็นการยกย่องเขาเหล่านั้น ในขณะเดียวกันก็เป็นการประกาศจุดยืนว่า เราคนไทยจะปักหลักต่อสู้จนกว่าปัญหาในสามจังหวัดชายแดนใต้นี้จะหมดสิ้นไปและเกิดความสมานฉันท์อย่างยั่งยืนในแผ่นดินไทยผืนนี้   ชื่อครูจูหลิงจะเป็นที่จดจำจารึก ณ อนุสาวรีย์แห่งนี้ตลอดไป เพื่อเป็นส่วนหนึ่งในการกระตุ้นจิตสำนึกของคนท้องถิ่น ตลอดจนคนไทยทุกคนให้มีความภาคภูมิใจในความเสียสละของพวกเขาเหล่านั้น และขจัดความกลัวรวบรวมความกล้าของชาวบ้านและเจ้าหน้าที่ทั้งหลายที่ปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่แห่งนี้ ให้สู้ต่อไปด้วยความมุ่งมั่นจนกว่าจะบรรลุถึงความสมานฉันท์สามัคคีโดยแท้จริง

     ขอเป็นกำลังใจให้วีรชนเหล่านี้และคนไทยทั้งปวงที่ทำหน้าที่อย่างกล้าหาญเพื่อพิทักษ์ด้ามขวานไทยให้คงอยู่สืบไป

วรพจน์   จุติดำรงค์พันธ์

เรียน คุณวรพจน์

   เป็นความคิดที่ดี น่าจะลองส่งไปยังนายกรัฐมนตรี เผื่อท่านจะเห็นด้วยและดำเนินการต่อไป