กระผมมีปัญหาที่ขอเรียนถามท่านอาจารย์เกี่ยวกับการจัดการเลือกตั้งของคณะกรรมการการเลือกตั้ง ดังนี้

          ๑.กรณีที่คณะกรรมการการเลือกตั้งได้มีการออกหลักเกณฑ์ต่างๆเพื่อบังคับใช้ในการเลือกตั้ง เช่น กรณีการให้ใช้ตรายางในการลงคะแนนเลือกตั้ง, กรณีการนำภาพถ่ายของผู้สมัครรับเลือกตั้งไปติดไว้ในบริเวณหน่วยเลือกตั้งหรือคูหาเลือกตั้ง เป็นต้น จะถือเป็นคำสั่งทางปกครองอย่างหนึ่งได้หรือไม่ 

         ๒. บทบัญญัติมาตรา ๒๔ แห่งพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยคณะกรรมการการเลือกตั้ง พ.ศ. ๒๕๔๑ ได้กำหนดห้ามมิให้กรรมการการ   เลือกตั้ง กระทำการอันมิชอบด้วยหน้าที่เพื่อเป็นคุณหรือเป็นโทษแก่ผู้สมัคร  หรือพรรคการเมืองใด หรือกระทำการหรือละเว้นกระทำการโดยทุจริตหรือประพฤติมิชอบในการปฏิบัติหน้าที่ เว้นแต่ในกรณีที่บุคคลตามวรรคหนึ่งกระทำการตามหน้าที่โดยสุจริต ย่อมได้รับความคุ้มครองไม่ต้องรับผิดทั้งทางแพ่ง หรือทางอาญา เช่นนี้ จึงอยากขอให้ท่านอาจารย์ช่วยอธิบายในข้อความที่ว่า " ในกรณีที่บุคคลตามวรรคหนึ่งกระทำการตามหน้าที่โดยสุจริต ย่อมได้รับความคุ้มครองไม่ต้องรับผิดทั้งทางแพ่ง หรือทางอาญา " มีขอบเขตในการพิจารณาเรื่องนี้มากน้อยเพียงใด  อย่างไร

          ๓. กรณีคณะกรรมการการเลือกตั้งได้มีมติพิจารณาวินิจฉัยชี้ขาดในเรื่องใด โดยที่ใช้คะแนนเสียงเอกฉันท์ ตามมาตรา ๘ แห่งพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยคณะกรรมการการเลือกตั้ง พ.ศ. ๒๕๔๑ และหากภายหลังได้มีกรรมการการเลือกตั้งลาออกหรือถูกวุฒิสภามีมติให้ถอดถอนออกจากตำแหน่ง ตามมาตรา ๑๔๑ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย เช่นนี้ กรรมการการเลือกตั้งท่านนั้นยังคงต้องผูกพันในมติคณะกรรมการการเลือกตั้งที่ตนเองได้เข้าร่วมประชุมหรือไม่ อย่างไร

  1. ไม่ใช่คำสั่งทางปกครอง หากเห็นว่าเป็นคำสั่งที่ไม่ชอบก็ต้องไปฟ้องต่อศาลแพ่ง

  2. ถ้าสุจริตก็ได้รับความคุ้มครอง แต่ถ้าไม่สุจริตก็อ้างมาตราดังกล่าวมาคุ้มครองไม่ได้

   3. ต้องผูกพัน