เรียน ท่านอาจารย์มีชัยที่เคารพอย่างสูง

วันนี้ หนูเหนื่อยและเสียกำลังใจมากทีเดียวกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับน้องหม่อง ทองดี ท่านอาจารย์ทราบนี้บ้างไหมคะ ถ้าท่านยังไม่ทราบ กรุณาคลิกตรงนี้

http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1251883090&grpid=no&catid=02

ตื่นมาแต่เช้า เพื่อนั่งอ่านข้อกฎหมายข้อนโยบายด้านกฎหมายสัญชาติ กฎหมายคนเข้าเมือง และกฎหมายทะเบียนราษฎร  ทบทวนหลายรอบ ก็คิดว่า มีความเข้าใจว่า กฎหมายและนโยบายของรัฐไทยมิได้เลือกปฏิบัติต่อมนุษย์ด้วยเหตุแห่งสัญชาติในส่วนที่เกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน

การเดินทางไปแข่งขันเครื่องบินกระดาษพับของเด็กชายหม่อง ก็คือ การทำคุณประโยชน์ให้กับประเทศไทย เป็นการยืนยันความสามารถของวงการศึกษาไทยในเรื่องของวิทยาศาสตร์กายภาพที่เกี่ยวกับการสร้างวัสดุที่บินได้

นึกถึงท่านอาจารย์ เพราะท่านคงเข้าใจคนทำงานด้านกฎหมายเกี่ยวกับสถานะบุคคลอย่างหนู ถ้ามาเล่าความทุกข์ใจให้ท่านฟัง ท่านคงมีมุมมองด้านวิชาชีพที่ทำให้หนูหายทุกข์ใจลงบ้าง

หนูทุกข์ใจทุกครั้งที่ไม่อาจคุ้มครองผู้ทรงสิทธิทางกฎหมาย ? ทำใจไม่ได้สักทีค่ะ และยิ่งคราวนี้เป็นเด็ก

เราตัดสิทธิ์เด็กคนหนึ่งเพราะอำเภอไทยอำเภอหนึ่งไปเรียกเขาว่า "คนสัญชาติพม่า" ในเอกสารราชการไทย ซึ่งในความเป็นจริง เขาอาจจะไร้สัญชาติโดยแท้ หรือเป็นคนสัญชาติไทยก็ได้

ข้อกฎหมายระหว่างประเทศหรือข้อกฎหมายไทยก็มีความชัดเจนในเรื่องนี้ว่า รัฐไทยมีอำนาจให้สัญชาติไทยแก่บุคคล แต่ไม่มีอำนาจไปให้สัญชาติของรัฐอื่นแก่บุคคล

เรื่องราวอย่างนี้ อธิบายกันมายาวนาน ไม่จบเสียที ... จะมีใครอีกสักกี่คนที่เสียสิทธิเพราะการกำหนดสถานะบุคคลที่ผิดพลาด

หนูขอประทานโทษที่มาบ่นตรงนี้ ด้วยว่า อยากได้กำลังใจในการทำงานต่อไป เลยมาขอกำลังใจจากท่านเอาดื้อๆ ค่ะ

ด้วยความเคารพอย่างสูง

อ.แหวว

เรียน อาจารย์พันธุ์ทิพย์

   เมื่อเห็นข่าวทีแรก ก็นึกถึงอาจารย์ทันที โดยนึกว่าปัญหาอย่างนี้ต้องอาจารย์พันทิพย์ถึงจะแก้ไขได้  ไม่นึกว่าจะไปเจอทางตันเข้า  ในการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ นั้น มีทางเลือก ๒ ทาง คือทางหนึ่งไล่เลียงไปตามกฎหมายที่มีอยู่ ซึ่งในทางนี้บางทีก็ยุ่งยากไม่น้อยเพราะต้องคอยรบรากันเจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งมองกฎหมายไปคนละอย่าง  อีกทางหนึ่งก็คือมองอย่างนก คือ เมื่อตันเข้าก็ต้องมองอย่างภาครวม เพื่อหาทางแก้ไขกฎหมายที่เป็นอุปสรรคในการแก้ไขปัญหา   อาจารย์ก็ได้ชื่อว่าเป็นผู้กว้างขวางในแวดวงของสภา การแก้ไขปัญหาโดยทางที่ ๒ จึงไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะเหลือบ่ากว่าแรง แต่อาจต้องเสียเวลาในการอธิบายให้ สส.เข้าใจถึงประโยชน์ที่เขาจะได้รับจากการเสนอกฎหมายที่มีผลเฉพาะทางด้านคุณธรรม ไม่มีประโยชน์งอกเงยทางด้านวัตถุ  ขอเอาใจช่วยและอวยพรให้คิดทางแก้ไขปัญหาได้สำเร็จ