ดังนั้นการจะปรองดองในส่วนที่เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญคือการออกแบบที่ให้ศาลเป็นอิสระไม่ควรมีตัวแทนที่มีที่มาจากฝ่ายการเมืองขั้วไหนๆ ทั้งสิ้น  .

ศาลปกครองและศาลยุติธรรมนั้นเป็นศาลอาชีพ ที่เป็นสถาบันที่เป็นอิสระอันนั้นถือว่าเป็นมาตรฐานสากล. แต่ศาลรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นองค์กรที่ใช้อำนาจตุลาการกลับมีสัดส่วนที่มาจากฝ่ายการเมือง แทนที่จะมาจากฝ่ายศาลเท่านั้น .รัฐธรรมนูญปี40ศาลรัฐธรรมนูญมีที่มาจากฝ่ายบริหาร3คนฝ่ายนิติบัญญัติ3คนฝ่ายตุลาการ3คน ทำให้มาจากพรรคการเมืองฝ่ายรัฐบาลถึง6คน ฝ่ายตุลาการแค่3คน ผลคือศ่ลรัฐธรรมนูญเป็นพวกเดียวกับพรรคการเมืองฝ่ายรัฐบาลทำอะไรรัฐบาลไม่ได้เลย. ส่วนรัฐธรรมนูญปี50กำหนดให้มาจากวุฒิสภา4คนจากฝ่ายศาล5คน โดยที่องค์กรอิสระ มีป.ป.ช.เป็นต้นมาจากการแต่งตั้งโดยวุฒิสภา ทำให้โดนข้อครหาว่า ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญไม่ยุติธรรม เพราะคนไต่สวนฟ้องร้องและตัดสินคดีเป็นพวกเดียวกันมีที่มาจากที่เดียวกันคือวุฒิสภา. ซึ่งผิดหลักการที่ต้องแบ่งแยกอำนาจบริหารคือการไต่สวนส่งฟ้อง แยกต่างหากจากอำนาจตุลาการคือการตัดสินคดี ห้ามมาจากองค์กรเดียวกัน ตามหลักการถ่วงดุลซึ่งกันและกัน เหมือนตำรวจจับคนร้ายไต่สวนเองส่งฟ้องเองตัดสินเอง .ผมจึงขอเสนอว่าศาลรัฐธรรมนูญใหม่ ควรให้ผู้เชี่ยวชาญทางรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ มาจากการเลือกโดยที่ประชุมใหญ่ศาลปกครองสูงสุดอย่างล่ะคน มาจากที่ประชุมใหญ่ศาลฎีกาอย่างล่ะคน เป็นสี่คน และผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายมหาชนหนึ่งคนมาจากที่ประชุมใหญ่ร่วมของทั้งศาลปกครองสูงสุดและศาลฎีกา เป็นองค์คณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ และให้มีตัวแทนศาล ให้มีผู้พิพากษาจากศาลปกครอง2คน ศาลฎีกา2คน ร่มเย็น9คน. 

วุฒิสภา ทำหน้าที่ ตรวจสอบด้วยองค์คณะผู้เชี่ยวชาญด้านต่างๆตัวแทนฝ่ายต่างๆ จังหวัดต่างๆ โดยใช้อำนาจตรวจสอบ ไต่สวน ส่งฟ้อง ถอดถอน ผ่านวุฒิสภาและองค์กรอิสระ.

ศาลทำหน้าที่ตัดสินคดี 

แต่ล่ะองค์กรต่างทำหน้าที่และคานอำนาจกันเอง ดังนั้นศาลรัฐธรรมนูญที่มาขององค์คณะทั้งหมดจึงควรมาจากองค์กรศาลทั้งหมดครับ

มีชัย ฤชุพันธุ์
12 ตุลาคม 2558